Robbie Williams zbulon se vuan nga sindroma Tourette: Je gjithmonë në kërkim të një kure

Këngëtari foli në episodin e parë të sezonit të ri të podkastit “I’m ADHD! No You’re Not” me Paul Whitehouse dhe Dr. Mine Conkbayr, duke përshkruar përvojën e tij publikisht për herë të parë.

“Sapo e kuptova se kam sindromën Tourette (tiket), por nuk manifestohet. Janë mendime ndërhyrëse që ndodhin. Pardje po ecja në rrugë dhe kuptova se këto mendime janë sindroma Tourette”, tha ai.

Ai shtoi se edhe dashuria e publikut nuk mund të veprojë si kundërpeshë: “Do të mendonit se një stadium plot me njerëz që ju tregojnë dashurinë e tyre do të ndihmonte, por çfarëdo që është brenda meje nuk e dëgjon atë. Nuk mund ta pranoj.”

Robbie Williams reveals he's developed Tourette's after battling 'intrusive thoughts' and says he's 'terrified' to perform live https://t.co/RMaNNzJmB7

— Daily Mail Celebrity (@DailyMailCeleb) October 1, 2025

Williams zbuloi gjithashtu se kohët e fundit bëri një test për autizëm, i cili rezultoi negativ, por ai tregoi “tipare autistike” dhe më konkretisht ankth kur largohej nga “hapësira e tij e sigurt”, shtrati i tij.

Këngëtari pranoi se ende ka frikë nga turnetë, duke thënë: Kam një marrëdhënie shumë të ndërlikuar me turnetë dhe performancat live. Kur më thonë: ‘Do të shkosh në turne, do të jesh i emocionuar’, përgjigjja është jo, jam i tmerruar. I fsheha ndjenjat e mia shumë mirë. Dukem i sigurt, dukem mendjemadh, bëj lëvizje të mëdha. Kjo funksionoi për mua, sepse fytyra ime u shfaq në postera dhe njerëzit ende blejnë bileta. Por në realitet, ndiej krejt të kundërtën.”
Siç tha ai, një mbështetje e rëndësishme është gruaja e tij, Aida, e cila e inkurajon para turneve duke i thënë: “Mund të mos luash më kurrë në stadium. Sa me fat je që ke këtë mundësi .”

Çfarë është sindroma Tourette?

Sindroma Tourette është një çrregullim neurologjik i trashëguar, simptoma kryesore e të cilit janë tikët, sipas Artemis Ghikës, Neurologe Pediatrike, Bashkëpunëtore Shkencore e Departamentit të Neurologjisë Pediatrike në MITERA. Në sindromën Tourette, tikët janë kronikë. Konkretisht, për t’u diagnostikuar me sindromën Tourette, fëmija duhet të paraqesë tik të shumëfishtë motorik dhe të paktën një tik vokal për një periudhë prej të paktën një viti, me kusht që, gjatë kësaj periudhe, fëmija të mos ketë mbetur pa tik për një periudhë më të gjatë se 3 muaj. Është vlerësuar se afërsisht 1 në 100 fëmijë në moshë shkollore ka sindromën Tourette.

Tikët e thjeshtë, të izoluar, kalimtarë, domethënë ato që fillojnë, ndalen dhe ndoshta rishfaqen, por nuk plotësojnë kriteret për një diagnozë të sindromës Tourette, janë shumë më të zakonshme dhe vlerësohet se ndodhin në të paktën 20% të fëmijëve në moshë shkollore. Sindroma Tourette është më e zakonshme tek djemtë. Tikët e parë zakonisht shfaqen tek fëmijët e moshës 5-7 vjeç, ndërsa moshat në të cilat ato zakonisht vërehen me intensitetin dhe frekuencën më të madhe janë midis 10 dhe 12 vjeç.

Prognoza për fëmijët me tike dhe sindromën Tourette është e mirë. Në 1/3 e fëmijëve, tiket zhduken plotësisht pas pubertetit, në 1/3 ato ulen në një masë shumë të madhe dhe vetëm 1/3 e fëmijëve vazhdojnë të kenë tike të rëndësishme pas moshës 15-18 vjeç. Në disa fëmijë, sindroma Tourette bashkëjeton me çrregullime të tjera, të tilla si obsesionet dhe hiperaktiviteti/mungesa e vëmendjes, të cilat shpesh përbëjnë një problem më të rëndësishëm për fëmijën dhe mjedisin e tij sesa vetë tiket.

Mekanizmi i saktë patofiziologjik që çon në zhvillimin e tikeve dhe sindromës Tourette nuk dihet. Megjithatë, tani dihet se, në kundërshtim me teoritë që mbizotëronin në të kaluarën, tiket nuk janë një çrregullim psikologjik/psikiatrik, por thjesht neurologjik.

Edhe pse në disa raste ato përkeqësohen nga gjendje të tilla si ankthi, baza e tyre është organike dhe lidhet konkretisht me çrregullimet e neurotransmetuesve, siç janë dopamina dhe serotonina, substanca që qelizat nervore përdorin për të komunikuar me njëra-tjetrën. Zonat e trurit që duket se janë të përfshira në zhvillimin e tikeve janë ganglionet bazale dhe lobi frontal. Siç është përmendur tashmë, tiket dhe sindroma Tourette janë çrregullime trashëgimore.

Kjo hipotezë forcohet nga fakti se shumë prindër të fëmijëve me tike raportojnë se kanë pasur edhe tike kur ishin fëmijë. Shkaqet mjedisore gjithashtu mund të luajnë një rol në disa raste. Teoria më e njohur që lidh shkaqet mjedisore me zhvillimin e tikeve është ajo e rolit të infeksioneve streptokoksike.

Top Channel