Ishin të akuzuar për spiunazh në parlamentin britanik për Kinën, hidhen poshtë akuzat ndaj dy politikanëve, reagon kryeparlamentari: Është e pa tolerueshme

Sir Lindsay Hoyle po shqyrton nëse do të kryejë një ndjekje penale private kundër dy burrave të akuzuar për shënjestrimin e Grupit Kërkimor të Deputetëve të Kinës.

Hoyle i ka shkruar Shabana Mahmood, sekretares së brendshme, mes shqetësimeve se shtetet e huaja do të jenë në gjendje të veprojnë pa u ndëshkuar.

Ai i tha The Times: “Si Kryetar, e marr sigurinë e kësaj dhome jashtëzakonisht seriozisht. Besoj se kjo i lë derën hapur aktorëve të huaj që përpiqen të spiunojnë Dhomën. Kjo derë duhet të mbyllet fort. Ne duhet të ndjekim të gjitha rrugët për të siguruar mbrojtjen e anëtarëve dhe njerëzve që punojnë brenda Dhomës së Komunave. Kjo nuk do të tolerohet.”

Sir Keir Starmer dhe Mahmood kanë shprehur zhgënjim për vendimin.

Christopher Berry dhe Chris Cash, një ish-hulumtues parlamentar dhe drejtor i Grupit Kërkimor të Kinës, u akuzuan prillin e kaluar sipas Aktit të Sekreteve Zyrtare për dhënien e informacionit një “armiku”. Kohët e fundit, javën e kaluar, policia po përgatiste dëshmitarë para një gjyqi muajin e ardhshëm.

Megjithatë, çështja u rrëzua në Old Bailey të hënën kur prokurorët thanë se pragu i provave nuk ishte arritur. Cash dhe Berry, të cilët të dy kishin dhënë mësim më parë në Kinë, thanë se akuzat nuk duhej të ishin ngritur kurrë. Henry Blaxland KC, avokat i Cash, tha se klienti i tij ishte “plotësisht i pafajshëm” dhe duhej të ishte “përgëzuar në vend që të ndiqej penalisht” për punën e tij duke ekspozuar rreziqet e paraqitura nga Kina.

Avokatët Armstrong, avokatë të Berry, thanë se ai nuk e kuptonte pse u ngrit padia dhe se ai nuk kishte pasur kurrë qasje në informacione të klasifikuara dhe se nuk kishte pasur asnjë simpati politike pro-kineze.

Shërbimi i Prokurorisë së Kurorës ka pranuar me shkrim se Pekini ka synuar parlamentin.

Deputetët përdorën privilegjin parlamentar për të zbuluar se çështja dyshohet se përfshinte më shumë se dy duzina raportesh në të cilat informacioni i ishte kaluar Kinës.

Stephen Parkinson, drejtori i prokurorive publike, e lidhi vendimin për të rrëzuar akuzat me kërkesën sipas Aktit të Sekreteve Zyrtare të vitit 1911 që informacioni t’i kalohet një “armiku”, duke ngritur pyetjen nëse dëshmitarët e sigurisë kombëtare, të cilët pritej të jepnin prova për të mbështetur pretendimet, ishin tërhequr.

Parkinson këmbënguli se CPS-së e mori vendimin në mënyrë të pavarur. Megjithatë, qeveria është akuzuar për zbutjen e qasjes së saj ndaj Pekinit me shpresën e përmirësimit të marrëdhënieve ekonomike.

Alicia Kearns, kryetarja konservatore e komitetit të zgjedhur të punëve të jashtme, e cila e punësoi Cash si studiuese, tha: “Qeveria ka pyetje serioze për t’u përgjigjur. Parlamenti meriton përgjigje, vendi meriton përgjigje, dhe errësira dhe refuzimi për t’u përgjigjur nuk bëjnë gjë tjetër veçse e bëjnë demokracinë tonë më të cenueshme.”

Frank Ferguson, kreu i CPS-së për krime të veçanta dhe kundërterrorizëm, i shkroi Kearns se “standardi i provave për veprën penale të akuzuar nuk përmbushet më”.

“E vlerësoj që ju po vepronit në një kontekst në të cilin një grup kërkimor i kryesuar nga ju, i cili kishte qasje te parlamentarët e tjerë, si dhe te ju, për fat të keq u vu në shënjestër nga Kina si një mjet për të marrë informacion nga brenda parlamentit mbi politikat dhe pikëpamjet e qeverisë së atëhershme në lidhje me Kinën”, shtoi ai.

Dan Jarvis, ministri i sigurisë, i tha Dhomës së Komunave të hënën se Akti i Sigurisë Kombëtare i vitit 2023, i cili zëvendësoi Aktin e Sekreteve Zyrtare, hoqi “gjuhën e padobishme armike”.

Cash tha të hënën se ai gjithmonë kishte qenë i bindur ndaj ligjit dhe “po punonte në një fushë në të cilën isha i përkushtuar për të promovuar interesat e vendit tim”.

Kur Chris Cash dhe Christopher Berry u akuzuan për spiunazh për Kinën, Westminster mbeti i tronditur, shkruan Fiona Hamilton.

Për zyrtarët e sigurisë dhe ekspertët e Pekinit, rasti ishte thjesht një ilustrim i asaj që ata kishin thënë për vite me radhë rreth shkallës dhe ambicies së ndërhyrjes kineze.

Në vitin 2022, MI5 lëshoi ​​një alarm të rrallë sigurie për deputetët duke paralajmëruar se Christine Lee, një avokate me lidhje me politikanë nga secila parti e madhe, ishte infiltruar në parlament në emër të Partisë Komuniste të Kinës.

Alarmi e përmendi Lee-n, e cila i dhuroi qindra mijëra paund deputetit laburist Barry Gardiner, si të përfshirë në “aktivitete ndërhyrjeje politike në emër të Departamentit të Punës së Frontit të Bashkuar të Partisë Komuniste Kineze”. Lee mohoi çdo shkelje dhe më vonë paditi MI5-n, por humbi.

Një vit më parë, Ken McCallum, drejtori i përgjithshëm i MI5, kishte thënë se shtetet armiqësore ishin përpjekur të ndikonin në ministra, deputetë dhe kandidatë politikë. McCallum ka folur vazhdimisht që atëherë për ndërhyrjen kineze, duke paralajmëruar se kushdo që punon në arenat politike, ushtarake ose teknologjike, në kërkime shkencore të përparuara ose në tregje të caktuara eksporti është një objektiv i mundshëm.

MI5 gjithashtu ka publikuar më shumë se 10,000 “qasje të maskuara” nga inteligjenca kineze te britanikët në LinkedIn.

Cash dhe Berry u shpallën zyrtarisht të pafajshëm pasi prokurorët thanë se pragu i provave nuk ishte arritur më. Të dy thanë se ishin të pafajshëm dhe nuk duhej të ishin akuzuar kurrë.

Por kjo çështje ka shërbyer si një tjetër kujtesë për deputetët për gjasat që ata të jenë në shënjestër.

Top Channel