Ushtria e Koresë së Veriut po transformohet në Ukrainë, pse Seuli zgjedh të heshtë?

Brenda pak orësh, Seuli iu bashkua Uashingtonit dhe Tokios në dënimin e lëshimit si një “kërcënim serioz” për paqen dhe sigurinë rajonale.

Por vetëm disa javë më parë, kur një raketë KN-23 e Koresë së Veriut – e projektuar për të goditur objektiva në Korenë e Jugut – goditi një ndërtesë banimi në Kiev, duke vrarë 12 civilë, Seuli nuk reagoi.

Kjo heshtje përputhet me një model më të gjerë. Nuk pati asnjë reagim kur Rusia raportohet se vendosi një sistem raketash tokë-ajër për të mbrojtur Phenianin, as kur inteligjenca ukrainase zbuloi se instruktorë rusë po stërvitnin pilotë dronësh të Koresë së Veriut në territorin ukrainas – edhe pse Kim Jong-un shprehu “mbështetje të pakushtëzuar” për luftën e Moskës.

Interpretuesit qëndrojnë në skenë ndërsa udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong-un, mbulon arkivolet me flamurin e vendit, në një ceremoni më 29 qershor 2025, në Pyongyang. Kjo ngjarje shënoi një homazh të rrallë publik për ushtarët koreano-veriorë të vrarë në Ukrainë.

Marrëdhëniet mes Veriut dhe Jugut, të cilat teknikisht janë ende në luftë, mbeten të tensionuara. Përgjigjja e heshtur e Seulit ka ngritur pyetje mes analistëve nëse qeveria koreano-jugore e kupton plotësisht pasojën e asaj që shumë e shohin si transformimin më të rëndësishëm ushtarak të Koresë së Veriut në dekada – një transformim i formuar në realitetin e betejës, në fushat e luftës në Ukrainë.

“Patjetër që duhet të alarmohemi”, thotë Chun In-bum, ish-komandant i forcave speciale të Koresë së Jugut. “Por është thjesht natyra e njerëzve të shmangin katastrofat ose të jenë indiferentë ndaj tmerreve të realitetit.”

Sipas agjencisë së inteligjencës ushtarake të Ukrainës, Koreja e Veriut furnizon 40% të të gjitha municioneve që Rusia përdor në luftën kundër Kievit. Pheniani ka rritur ndjeshëm prodhimin e armëve, ndërsa Moska e paguan drejtpërdrejt.

Në vjeshtën e kaluar, Koreja e Veriut dërgoi rreth 12,000 trupa për të luftuar në rajonin Kursk të Rusisë. Vendosja është zgjeruar ndjeshëm që atëherë. Sipas zyrtarëve ukrainas, 6,000 ushtarëve të tjerë iu janë bashkuar 1,000 inxhinierë ushtarakë, qindra inxhinierë hekurudhorë, ndërtues urash, personel logjistik, elektricistë, policë ushtarakë dhe përkthyes – të përqendruar kryesisht në rindërtimin e rajonit të shkatërruar nga lufta.

Ky partneritet ushtarak me Moskën ka qenë i paçmuar për regjimin e Kim Jong-un, tha për The Guardian Gjeneral Major Vadym Skibitskyi, zëvendësdrejtor i inteligjencës ushtarake të Ukrainës (HUR). “Forcat e armatosura të Koresë së Veriut kanë marrë municione të reja nga Rusia. Ushtarët e saj kanë fituar përvojë në një konflikt modern – gjë që asnjë ushtri tjetër në rajon, si Japonia apo Koreja e Jugut, nuk e ka përjetuar.”

Në janar, Ukraina kapi dy të burgosur të plagosur nga Koreja e Veriut. “Ne u tronditëm prej tyre. Ishin si bio-robotë. U përpoqën të vrisnin veten duke kafshuar venat,” thotë Skibitskyi. Kur njërit iu kërkua të kthehej në shtëpi, ai u përgjigj: “Po, sepse do të trajtohem si hero. Luftova në një luftë moderne.”

Trupat e Koresë së Veriut janë duke mësuar mbi luftën me armë të kombinuara, funksionimin e dronëve zbulues dhe sulmues, sistemet e luftës elektronike dhe teknologji të tjera të avancuara.

Moska ka transferuar armë të sofistikuara dhe ka ndihmuar në përmirësimin e saktësisë së raketave balistike KN-23, të cilat tani godasin qytete si Kharkivi. Në qershor, presidenti ukrainas Volodymyr Zelenskyy lëshoi një paralajmërim të drejtpërdrejtë: “Kjo duhet të adresohet tani, jo kur mijëra dronë dhe raketa balistike të përmirësuara Shahed të fillojnë të kërcënojnë Seulin dhe Tokion.”

Heshtje strategjike ose paralizë politike?

Megjithatë, një kombinim faktorësh strategjikë, ekonomikë dhe politikë e frenon Korenë e Jugut nga një reagim më i qartë, sipas Dr. Yang Uk, ekspert i mbrojtjes në Institutin Asan për Studime Politike në Seul.

Pranimi se Koreja e Veriut po fiton përvojë ushtarake në Ukrainë do të krijonte presion për një reagim të brendshëm më të fortë – përfshirë ndoshta transferimin e armëve drejt Ukrainës, diçka thellësisht jopopullore në Korenë e Jugut.

“Zyrtarët e mbrojtjes janë veçanërisht të kujdesshëm pas ngjarjeve të dhjetorit,” thotë Yang, duke iu referuar përpjekjes së dështuar të presidentit të atëhershëm Yoon Suk-yeol për të shpallur gjendje të jashtëzakonshme. “Ata kanë frikë nga reagimi politik dhe preferojnë të qëndrojnë jashtë vëmendjes së publikut dhe mediave.”

Yang paralajmëron se Rusia po përpiqet ta integrojë Korenë e Veriut në zinxhirin e saj të furnizimit afatgjatë me mbrojtje – një partneritet që mund të riformësojë balancat ushtarake në Azi shumë kohë pas përfundimit të luftës.

Disa analistë e shohin këtë heshtje si një zgjatim të “paqartësisë strategjike” së gjatë të Seulit – një ngurrim për t’u përfshirë në konflikte të huaja ose për të acaruar fuqitë e mëdha që mund të kenë ndikim mbi Phenianin.

Faktorët ekonomikë gjithashtu kanë peshë. Para luftës, Rusia ishte ndër partnerët më të mëdhenj tregtarë të Koresë së Jugut. Përballë kërcënimeve të tarifave nga Donald Trump dhe me një fokus të qeverisë së re të Lee Jae-myung mbi rimëkëmbjen ekonomike dhe “diplomacinë pragmatike”, hapësira për përplasje diplomatike është e kufizuar.

Politika e brendshme është një tjetër faktor. Partia Demokratike e Lee mbështet angazhimin me Veriun, duke reflektuar një ndarje të thellë ideologjike, ku politika ndaj Koresë së Veriut shpesh mbizotëron ndaj vlerave të përbashkëta me Perëndimin. Zërat e majtë argumentojnë se Koreja e Jugut nuk ka asnjë detyrim ndaj Ukrainës.

Kërcënime moderne, përgjigje të vjetruara

Një pjesë e inercisë në Seul mund të jetë edhe burokratike. Chun thekson se proceset e planifikimit dhe prokurimit ushtarak mund të zgjasin me vite, edhe kur kërcënimet ndryshojnë brenda muajsh.

“Kemi të bëjmë me një super Godzilla të nivelit 10,” tha ai. “Por burokracia sheh vetëm një tigër.” Koreja e Veriut tashmë po aplikon në praktikë

Top Channel