“Do të veprojmë kur ta shohim të arsyeshme”, udhëheqësi i Hezbollahut: Nuk mund të jemi neutral në këtë konflikt 19/06 22:58
Çfarë po mendon presidenti amerikan dhe cilët faktorë mund të ndikojnë në vendimin e tij për të ndërhyrë ose jo në konfliktin mes Izraelit dhe Iranit? Këto janë pyetjet kyçe që sot dominojnë debatin gjeopolitik në Uashington.
A do të ndërhyjë SHBA drejtpërdrejt në ofensivën izraelite ndaj Iranit?
Nga një këndvështrim ushtarak, SHBA mund të kenë rolin vendimtar: vetëm amerikanët posedojnë bombat e sofistikuara që mund të depërtojnë në bunkerët e nëndheshëm ku besohet se Irani fsheh pjesët më të rrezikshme të programit të tij bërthamor. Në këtë rast, ndërhyrja mund të shihet si një nevojë për të siguruar që kërcënimi bërthamor të eliminohet plotësisht, një mision që Izraeli mund të mos e përmbushë i vetëm.
Por ekzistojnë edhe llogaritje gjeopolitike: çfarë fiton SHBA duke u përfshirë drejtpërdrejt në luftë? Dhe çfarë kostoje mund të ketë kjo për administratën Trump dhe për vendin? Në lojë është edhe prestigji personal i presidentit: nëse Netanyahu duket se është pranë një “zgjidhjeje historike” të çështjes iraniane, një çështje që ka përndjekur çdo president amerikan që nga kriza e pengjeve në kohën e Jimmy Carter, atëherë Donald Trump mund të mos dëshirojë të mbetet spektator në një moment kaq vendimtar.
Çfarë mendon Trump? Katër pika kyçe
Në një analizë të publikuar në New York Times, Ross Douthat, një nga analistët më të matur konservatorë në SHBA, sjell katër mendime të rëndësishme për të kuptuar pozicionin e Trump mbi këtë çështje të nxehtë.
1. Nuk është befasuese që Trump mbështet luftën izraelite, qoftë edhe në mënyrë të tërthortë.
Trump nuk ka qenë kurrë nga ata që duan që SHBA të qëndrojë larg nga punët e vendeve të tjera.
Gjatë mandatit të tij të parë, ai mbajti një qëndrim të ashpër ndaj Iranit dhe ka qenë gjithmonë i gatshëm të përdorë kërcënimin ushtarak si mjet negociues. Ajo që është më e habitshme është që vendimi për të lejuar shpërthimin e luftës ka ardhur pasi ai ishte larguar nga këshilltarët e tij më luftënxitës – një fakt që ka befasuar edhe shumë konservatorë jo-intervencionistë.
2. Argumenti kryesor për të frenuar Izraelin është dobësuar.
Shqetësimi se lufta do të destabilizojë rajonin dhe do të rrezikojë ushtarët amerikanë është më i dobët tani që Izraeli ka shkatërruar në mënyrë të suksesshme Hamasin dhe Hezbollahun gjatë vitit 2024. Kjo ul ndikimin iranian dhe ndihmon strategjikisht edhe SHBA-në, e cila përballet me sfida të shumta nga Rusia dhe Kina.
3. “America First” nuk është një mburojë nga pasojat.
Disa figura të së djathtës nacionaliste përpiqen ta paraqesin mbështetjen për Izraelin si të pavarur nga një angazhim real ushtarak amerikan. Por historia ka treguar se luftërat zakonisht tërheqin me vete edhe fuqitë e mëdha, me ose pa dëshirën e tyre. Nëse Irani rrëzohet, SHBA do të detyrohet të ndërhyjë për të menaxhuar pasojat.
4. Humbja në një luftë të tillë do të kishte pasoja të thella për të djathtën amerikane.
Një dështim në Iran mund të forcojë forcat më të errëta brenda së djathtës: rritjen e teorive konspirative, antisemitizmin dhe dëshpërimin ideologjik. Nëse Trump shihet si fajtor për një luftë të humbur, mund të dëmtohet jo vetëm trashëgimia e tij, por edhe stabiliteti brenda bazës së tij politike.
Top Channel
