“Kundërshton fuqishëm manipulimet politike”/ Raporti gjerman: Kina përgjegjëse për 80 për qind të shmangieve të sanksioneve ndaj Rusisë 28/05 07:20
Situata është e tmerrshme, thotë BBC teksa kthehet te vogëlushja Siwar Ashour, foshnja 5 muajshe që po përballet me urinë ekstreme për shkak të bllokadës izraelite në Gaza.
Në rrugët e rrënuara të Khan Younis-it, mes ndërtesave të shkatërruara dhe strehëve prej teneqeje e pëlhure, sytë e fëmijëve nuk shfaqin më kureshti. Kamera kalon, por askush nuk kthen kokën. Lufta u ka marrë gjithçka: lodrat, sigurinë, edhe emocionet.
Një kameraman lokal i BBC-së, është rikthyer për të gjetur Siwar-in. Ai e kishte filmuar më herët në spitalin Nasser, ku zëri i saj i lodhur dhe trupi i dobësuar nga uria e kishin prekur thellë. Vajza peshonte vetëm 2 kilogramë, gjysma e peshës normale për një fëmijë në moshën e saj.
Pasi u nxor nga spitali me vetëm një kuti qumështi të posaçëm, gjendja e saj shëndetësore është përkeqësuar sërish. Në shtëpinë e improvizuar ku jeton me nënën dhe gjyshen, Siwar është e heshtur, por e mbrojtur nga duart e tyre. Nëna e saj, Najwa, vetëm 23 vjeçe, tregon se mungesa e ushqimit dhe mjekimeve e ka bërë të pamundur që të kujdeset siç duhet për vajzën.
“Nuk kemi as qumësht, as pelena, as ushqim për veten,” thotë Najwa. “Çmimet janë të paarritshme dhe kufijtë janë të mbyllur. E mbaj vajzën të mbuluar që të mos i bien insektet mbi trup.”
Siwar ka lindur në nëntor, nën breshërinë e bombave dhe tingujt e dronëve që mbulojnë qiellin e Gazës. Që atëherë, çdo shpërthim e zgjon në mes të gjumit me lot në sy. “Kur dëgjon tanket apo raketat, trembet dhe fillon të qajë,” tregon nëna e saj.
Mjekët në Gaza raportojnë se shumë nëna nuk mund të ushqejnë me gji foshnjat për shkak të mungesës së ushqimit. Nëna e Siwar ishte vetë e kequshqyer në momentin e lindjes.
Ndërkohë, autoritetet izraelite pretendojnë se nuk ka mungesë ushqimi në Gaza, një deklaratë e hedhur poshtë nga OKB-ja, organizatat ndërkombëtare dhe shumë shtete perëndimore. Sekretari i Përgjithshëm i OKB-së, Antonio Guterres, e përshkroi ndihmën që Izraeli lejon si “një lugë çaji”, përballë nevojave të një popullsie të dëshpëruar prej 2.1 milionë banorësh.
Sot, mbi 80% e territorit të Gazës është zonë ushtarake ose e evakuuar me urdhër. Dhe mes kësaj kaosi, njerëzit si Najwa nuk mendojnë më për të ardhmen. “Nuk ka të nesërme, nuk ka të djeshme,” thotë ajo. “Ka vetëm sot – dhe si të mbijetojmë në këtë moment.”
Top Channel
