Norvegjia planifikon taksë turistike 3% pas rritjes së ndjeshme të vizitorëve

Nëse miratohet, ligji mund të hyjë në fuqi këtë verë. Kjo shënon një ndryshim të rëndësishëm në mënyrën se si Norvegjia planifikon të menaxhojë ndikimin e turizmit në peizazhet e saj të largëta dhe komunitetet lokale. Propozimi është i disponueshëm për t’u lexuar vetëm në norvegjisht .

Ndryshe nga tarifa e diskutueshme e hyrjes në Venecia ose taksa e vizitorëve për një natë të Amsterdamit, taksa e propozuar e Norvegjisë do të ishte fakultative për bashkitë lokale.

Ideja është që t’u jepen pikave të njohura të turizmit, si pjesë të Ishujve Lofoten ose qyteteve piktoreske të fjordeve si Geiranger, mjetet për të financuar infrastrukturën dhe shërbimet e tendosura nga numri në rritje i turistëve.

Taksa nuk do të zbatohej në nivel kombëtar si parazgjedhje. Çdo bashki do të vendoste në mënyrë të pavarur nëse do ta prezantojë atë dhe nga autoritetet lokale do t’u kërkohet të punojnë me industrinë e turizmit për të përcaktuar se si do të shpenzohen të ardhurat.

Sipas propozimit, fondet duhet të caktohen për “mallrat e përbashkëta” të lidhura me turizmin, të tilla si tualetet publike, mirëmbajtja e shtigjeve, grumbullimi i mbeturinave dhe sinjalistika.

“Ne e dimë se jo çdo komunë ka nevojë për këtë, por në zonat me presion të lartë, ka të bëjë me ndërtimin e besimit midis popullsisë vendase dhe vizitorëve,” tha ministrja norvegjeze e tregtisë dhe industrisë Cecilie Myrseth në një intervistë me transmetuesin norvegjez NRK .

Koncepti i një takse turistike në Norvegji nuk është i ri. Është diskutuar prej vitesh , veçanërisht në kontekstin e komuniteteve të largëta me popullsi të vogla lokale që përballen me rritje dërrmuese sezonale të vizitorëve.

Por me më shumë se 38 milionë qëndrime brenda natës duke vendosur një rekord të ri kombëtar në vitin 2024, qeveria më në fund po ecën përpara me legjislacionin konkret.

Është hapi i fundit në menaxhimin e ekuilibrit midis turizmit dhe ligjit shekullor të Norvegjisë për ‘të drejtën për të lëvizur’ , i cili garanton akses publik të lirë në natyrë.

Propozimi vjen pas një periudhe konsultimi publik njëmujor, gjatë së cilës shumë aktorë të turizmit shprehën shqetësimin se norma fillestare e sugjeruar prej 5% ishte shumë e lartë. Qeveria tani ka ulur normën e propozuar në 3%.

Megjithëse vizitorët e lundrimit nuk përfshihen në këtë fazë të parë, qeveria ka sinjalizuar synimin e saj për të eksploruar një kontribut të veçantë nga turizmi i lundrimit në të ardhmen e afërt.

Anijet e lundrimit kanë qenë prej kohësh një çështje e diskutueshme në fjordet norvegjeze, veçanërisht në zonat e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s si Geiranger. Por me Norvegjinë tani një destinacion lundrimi gjatë gjithë vitit , më shumë zona janë nën presion.

Lëvizja e Norvegjisë është pjesë e një tendence më të gjerë në Evropë dhe më gjerë. Dikur një politikë e veçantë, taksat turistike janë bërë gjithnjë e më të zakonshme pasi destinacionet kërkojnë të balancojnë përfitimet e turizmit me kostot e tij mjedisore dhe sociale.

Franca, Italia dhe Spanja kanë pasur taksa lokale prej vitesh, ndërsa Islanda, një komb tjetër nordik, kohët e fundit rifuti taksën e saj brenda natës pas një pauze pandemike. Edhe në Shtetet e Bashkuara, taksat e hoteleve dhe të banimit janë normë në shumë qytete.

Ajo që e veçon Norvegjinë është modeli vullnetar, bashki për komunë, i cili është një shenjë e qeverisjes së decentralizuar të vendit dhe sfidave të ndryshme turistike.

Mbetet për t’u parë se sa komuna do të miratojnë taksën – ose nëse fazat e ardhshme do ta zgjerojnë atë për të mbuluar të gjitha llojet e vizitorëve. Sido që të jetë, udhëtarët ndërkombëtarë që planifikojnë një udhëtim në Norvegji së shpejti mund të vërejnë një tarifë shtesë në faturat e tyre.

Top Channel