Zbulim befasues, studimi i ri kundërshton Biblën për vendndodhjen e Kopshtit të Edenit

Sipas Biblës, Kopshti i Edenit ishte një parajsë ku Zoti vendosi Adamin dhe Evën dhe kishte një lumë të rrjedhshëm që ndahej në katër degë, Geon, Pishon, Eufrat dhe Tigri.

Shumë studiues besojnë se për shkak se lumenjtë Tigër dhe Eufrat takohen në Irak, ky është gjithashtu vendi ku lulëzoi Kopshti i Edenit.

Megjithatë, siç raporton Daily Mail, Dr. Konstantin Borisov, një inxhinier kompjuteri, argumentoi në një studim të fundit se këta lumenj korrespondojnë me Nilin (Gihon), Eufratin, Tigrin dhe Indusin (Pishon), të cilët përputhen me hartat e botës mesjetare evropiane.

Në punimin e tij të botuar në 2024 në Archaeological Discovery, Borisov theksoi hartat që tregojnë se kjo botë është rrethuar nga një lumë i emërtuar “Oqeani” dhe në krye të hartës është “Parajsa” ose Edeni.

“Duke parë një hartë rreth 1000 vite para Krishtit, bëhet e qartë se katër lumenjtë e vetëm që dalin nga Oqeani i rrethuar janë Nili, Tigri, Eufrati dhe Indusi”, shkroi ai.

Më tej, studiuesi pohon se Piramida e Madhe e Gizës ndodhet aty ku dikur rritej Pema e Jetës, e cila sipas Biblës jep fryte që i jep jetë të përjetshme kujtdo që e ha.

Megjithëse nuk ka prova për Kopshtin e Edenit, shumë studiues besojnë se ai ndodhej në Irak, sepse aty ndodhen lumenjtë Tigër dhe Eufrat, të cilët përputhen me përshkrimet në Bibël.

Megjithatë, vendndodhjet e Geon dhe Pishon, nëse ato ekzistojnë ende, nuk dihen.

Kjo ka çuar në një bollëk sugjerimesh se ku mund të ketë qenë Kopshti i Edenit, duke filluar nga Irani dhe Mongolia në Florida.

Ndërsa teoria mbizotëruese është se Kopshti i Edenit ndodhej në një rajon të quajtur Mesopotami, Borisov beson se ai ka prova të forta se ai lulëzoi në Egjipt. Borisov bazoi në një gamë të gjerë burimesh, duke përfshirë tekstet e lashta greke, shkrimet biblike, hartat mesjetare dhe dëshmitë e historianëve të hershëm.

Ai gjithashtu përfshiu simbolikën mitologjike, analizën gjeografike dhe teoritë moderne, si Oqeani, për të mbështetur riinterpretimin e tij të vendndodhjes së mundshme të Kopshtit të Edenit.

Libri i Zanafillës 2:8-17 thotë se «një lumë rridhte nga Edeni në drejtim të lindjes për të ujitur kopshtin dhe prej andej u nda dhe u bë katër degë».

Pasazhi shpjegon se dega e parë ishte Pishoni—është ai që rrjedh rreth gjithë vendit të Havilahut: «Emri i lumit të dytë është Geon dhe është ai që rrjedh rreth gjithë vendit të Kushit. Emri i lumit të tretë është Tigris, që rrjedh në lindje të Asirisë. Lumi i katërt është Eufrati».

Ndërsa nuk ka asnjë vend në Tokë ku një lumë ndahet në katër, një hartë botërore evropiane nga fundi i viteve 1290 tregon një vendndodhje të tillë.

Në kohët e lashta, ekzistonte një besim për ekzistencën e Oqeanit që rrethonte të gjithë botën.

Borisov theksoi se Hereford Mappa Mundi tregon një botë rrethore të rrethuar nga lumi mitik.

Në krye të hartës është “Parajsa” ose Edeni, i përshkruar si i vendosur pikërisht pranë këtij lumi.

Studiuesi gjithashtu vuri në dukje se Titus Flavius ​​Josephus, një studiues dhe historian romako-hebre, shkroi në librin “Antikitetet”, libri 1, kapitulli 1, pjesa 3: “Dhe kopshti ujitej nga një lumë, i cili rridhte rreth gjithë tokës dhe ndahej në katër pjesë”.

Dhe Pishon, që nënkupton një turmë, duke vrapuar për në Indi, bën daljen në det dhe quhet nga grekët Ganges. Eufrati gjithashtu, si Tigri, derdhet në Detin e Kuq. Emri Eufrat ose Frath nënkupton shpërndarje ose lulëzim, ndërsa Tigër ose Diglath, nënkupton atë që është e shpejtë, e ngushtë dhe Geon që kalon nëpër Egjipt nënkupton atë që del nga lindja, të cilën grekët e quajnë Nil.

Top Channel