Gazetta.itt i ka kushtuar një artikull Nicolo Barellas, lojtarit të kthyer tashmë në yllin e Italisë.
“Su piccioccheddu” kishte vetëm një problem të madh, pasi vrapoi pas të gjithëve në fushat e Saline, ai kurrë nuk shënonte gol.
Ai ishte gëzimi dhe dëshpërimi i trajnerëve të tij.
Nicolò Barella me këmbën e djathtë preferonte gjithmonë asistimet sesa goditjet.
Djali sot është një baba i mrekullueshëm dhe një mesfushor që shtyn trajnerin e tij, Luciano Spalletti, të thotë një gënjeshtër të nevojshme, kur pëshpërit se kombëtarja nuk varet vetëm nga një lojtar. Varet nga Barella, asgjë tjetër, shkruan media italiane.
Barella është në kulmin e një karriere që “piccioccheddu”, e ka shkruar në një copë letër kur ishte një djalosh.
Gjithçka, gjithçka kishte ëndërruar dhe imagjinuar më parë. Fanella e Cagliarit, fanella e Interit, skudeto, kombëtarja: objektiva të arritura, ajo fletëpalosje solli rezultate të mira. “Kurrë mos u dorëzo”, është motoja e tij.
Shenjat e së ardhmes, shenjat e kampionit. Nicolò kaloi të gjithë procesin e përzgjedhjes italiane, ai nuk humbi asnjë hap, ndaj nuk mund të thuhet se në këtë nivel është një lojtar shtesë, i rastësishëm. Është konfirmim i përzierjes perfekte, punë plus talent. Garancia e një dukurie absolute të vazhdimësisë.
Kush e di nëse në atë copë letër edhe Nicolò kishte shkruar se një ditë do të përputhej me njëfarë Gianfranco Zola – po, Zola – me 10 gola në listën e golashënuesve të të gjitha kohërave të kombëtares. Krenaria e Sardenjës, toka mëmë që rrjedh nëpër venat e Nikolos. Se si fëmijë mund të kishte zgjedhur basketbollin dhe në vend të kësaj ai filloi ta shtynte topin me këmbë dhe jo me duar.
“Familja e bekuar që e udhëzoi. Lum ata që besuan në të menjëherë. Megjithatë, NBA mbetet pasioni i tij. Megjithatë, LeBron James ishte dhe mbetet frymëzimi i tij, edhe nëse kur duhet të relaksoheni, Nicolò ka dy metoda të tjera të pagabueshme: e para, shijimi – kur dieta ia lejon – një gotë verë të mirë, si eksperti i madh i temës që ai është. E dyta, një lojë me shigjeta, një kalim kohe që ai e ka pasion”, sipas medias italiane.
Dhe po, Barella goditi në shenjë. Në futboll dhe në jetë, me katër fëmijë për të vrapuar. Fëmija i tij i fundit, Romeo, ka vendosur një lloj rekordi: pas nëntë ditësh jetë ai tashmë ka shijuar një gol të babait të tij me kombëtaren.
Në fund të fundit, nuk mund të ndodhte ndryshe, pasi është rritur në shkollën e futbollit Gigi Riva.
Në vitin 2014 i tha: “Djalë, të pashë duke luajtur, vazhdo”. Nicolò vazhdoi. Dhe tani ai ka vendosur synimin për të arritur një dopio, një kampionat më evropian. Tashmë ia doli në vitin 2021. Nëse do të duhej, këtë herë do ta kishte gati dedikimin. Për Gigi-n, padyshim.
Top Channel