Reperi Bardhi ka rrëfyer për Sarën gjatë natës përjetimet gjatë luftës në 2001.
Bardhi një shqiptar i Maqedonisë, tregon se si u strehuan në shtëpinë e dajave në fshatin Sllupçan, ku qëndruan për një muaj në një bodrum me 30 persona, ndërkohë që hidheshin granta. Sipas tij ishte një mrekulli që shpëtuan. Në një rast tjetër tregon kur familjarët dëgjuan në radio emrin e nënës së tij që kishte vdekur së bashku me dy fëmijët. Ky ishte një lajm mjaft i rëndë për familjarët të cilët me kalimin e kohës, e kuptuan se bëhej fjalë për një grua tjetër me të njëjtin emër dhe jo për nënën e Bardhit.
“Fshati ku ka filluar lufta në Maqedoni tek zona jonë në 2 maj në 2001, ne shkuam në 1 maj tek dajat dhe pas dy ditësh ka filluar lufta në atë fshati, Sllupçan. Ai fshat ka luftuar shumë dhe ka shumë dëshmorë. Ne kemi ndenjur në një bodrum 30 veta. U granatua shtëpia kur ne ishim duke ndenjur dhe na shpëtoi Zoti. Në atë kohë, nëna për mos u trembur ne më ka mësuar poezi, shkrim, lexim dhe 24 poezi për një muaj. Vazhduam si refugjatë në Kosovë, në Preshevë, gjatë gjithë luftës. Ka qenë një rast interesant, kur i kujtoj momentet e luftës, i kam të gjitha në tru dhe i kam si foto. Helikopterët kur kalonin, isha 3 vjeç e gjysmë. U lëshua një lajm në radio që lajmëroi vdekjen e nënës sime me dy fëmijët, mua dhe motrën. Aty vdiq një grua me të njëjtën emër që ka pasur dy fëmijë tek ai fshat. Familja u çmend, nuk ka pasur telefona atëherë. Më pas ata folën me babin. Babi nuk ka qenë aty dhe derisa e kanë kuptuar lajmin, nuk kanë bërë asnjë gjë sepse nuk e kishin të sigurt, sepse kishte vetëm emrin, jo mbiemrin”, u shpreh Bardhi.
Top Channel
