Zv presidentja kërcënon me atentat presidentin, ‘nëse asaj i ndodh diçka’ (fotot)
23/11 17:21
Njëzet e tre vjet për të marrë drejtësinë, pasi humbi gjithçka: lirinë, dinjitetin, punën.
Një histori, jo si shumë të tjera, e drejtësisë që gabon. I arrestuar në vitin 2000 në një megaoperacion të antimafias në bashkëpunim mes forcave të policive të Greqisë, Anglisë, SHBA, Kolumbisë, Venezuelës dhe Shqipërisë për trafikun e drogës nga Kolumbia në Shqipëri për tu shpërndarë pastaj në Evropë përmes Pulias, ai përfundoi në burg për 193 ditë, më pas u gjykua për njëzet vjet, e më pas u shpall i pafajshëm përfundimisht nga Gjykata e Barit dhe tani Gjykata e Apeli që i ka dhënë kompensim për paraburgim të paligjshëm.
Protagonisti i kësaj historie të pabesueshme është një sipërmarrës i madh zviceran, arkitekti 77-vjeçar Romeo Casola, një titull fisnik baroni me lidhje në Vatikan (ai kishte kontribuar edhe në ndërtimin e kishave të reja) dhe biznese në Amerikën e Jugut.
Në vitet 1990, kompania e tij zotëronte gjithashtu gurore graniti në Venezuelë. Kishte biznese në Luksemburg, Itali dhe Venezuelë, të gjitha të menaxhuara nga Lucerna. Në Gjermani ai ishte përgjegjës për menaxhimin e monopolit të duhanit dhe në Arabinë Saudite kishte filluar prodhimin e dronëve ushtarakë.
Në vendin e Amerikës së Jugut, në veçanti, pas zbulimit të një guroreje graniti, ai kishte zhvilluar një program zhvillimi me kompaninë e tij me qendër në Milano në një sipërfaqe prej 160 km rrugë natyrore dhe kishte prerë rreth 20 mijë tonë blloqe graniti.
Roli i saj, supozoi Antimafia e Barit, ishte ai i mbështetjes logjistike për transportin e kokainës nga deti. Ishte maji i vitit 2000 kur, gjatë një takimi të rastësishëm me një të njohurin e tij të vjetër grek të quajtur Lemos Elias, një burrë që takoi në Londër në vitet 1980, Casola i kërkoi ndihmë për transportin e granitit me anije. Anija, në pronësi të një miku meksikan të grekut, quhej Suerte (pasuri).
Në fakt, brenda pak muajsh, Antimafia puliane që po përgjonte trafikantët kolumbianë të drogës në atë kohë, hasi në Casola, duke besuar se ishte bashkëpunëtor i tyre. Sipërmarrësi përfundoi në burg më 18 gusht 2000 dhe qëndroi atje për 193 ditë.
21 persona përfunduan në burg mes tyre dhe dy shqiptarë si dhe miku grek i biznesmenit Lemos Elias, shumë prej tyre u dënuan përfundimisht.
Por jo Casola, i cili në fund të gjyqit të gjatë arriti të provojë pafajësinë e tij.
Në burg i dyshuari iu nënshtrua disa marrjeve në pyetje, duke mohuar gjithmonë përfshirjen e tij në trafikun e kokainës nga Amerika e Jugut në Evropë. “Projekti në Venezuelë, u shpjegoi profesionisti ndër të tjera hetuesve të Barit, do të kishte siguruar fitime shumë më të larta se çdo trafik i paligjshëm, përmes punës së ndershme që u ofrohet qindra njerëzve dhe me mundësinë e krijimit të mirëqenies për mijëra, kështu që se do të kishte qenë aq budalla sa të prishte këtë projekt duke u përfshirë në aferat e drogës”.
Edhe një bashkëpunëtor i drejtësisë, një ish-narko kolumbian, gjatë gjyqit u shpjegoi gjyqtarëve se Casola nuk kishte asnjë lidhje me aktivitetet e tyre të paligjshme dhe nuk mund ta dinte se anija Suerte duhej të transportonte edhe kokainë përveç ngarkesës së ligjshme që ishte graniti venezuelian. Ai u shpall i pafajshëm, me një dënim të parevokueshëm, në fund të vitit 2019 “për moskryerje të krimit”.
Pasi u deklarua i pafajshëm, Casola filloi betejën e tij të re për të marrë shpagimin financiar për atë që kishte vuajtur. I ndihmuar nga avokatët Filippo Castellaneta dhe Rosanna De Canio, ai iu drejtua Gjykatës së Apelit të Barit për t’i dhënë dëmshpërblim për paraburgimin e padrejtë të njëzet viteve më parë. Dhe kështu ndodhi. Këto ditë, 23 vite pas arrestimit dhe 4 pas përfundimit të gjyqit, gjyqtarët vendosën një dëmshpërblim prej 45,355 euro, 235 euro për secilën nga ato 193 ditë të kaluara në qeli.
“Kjo histori më shkatërroi jetën”. Këto janë fjalët e Romeo Casola, të cilit iu pezullua jeta për 23 vjet, pas arrestimit të padrejtë me akuzën si bashkëpunëtor i trafikantëve të drogës. “Gjithçka shkoi në tym. Jeta shkoi kështu – thotë ai – tani jam në moshën time dhe ndihem shumë i pastër, pavarësisht poshtërimit të madh që kam pësuar”.
Por beteja me drejtësinë nuk ka mbaruar, sepse ai tani po mendon për një apel të ri për të marrë “kompensim të drejtë” për kohëzgjatjen e paarsyeshme të gjykimit (apel sipas ligjit Pinto) në të cilin ishte përfshirë.
Top Channel
