Më pak se një muaj para se të rikthehet në Shtëpinë e Bardhë, ja emrat e rinj të Trump për administratën 23/12 22:18
Sekretarja e Brendshme, Suella Braverman ka mbajtur një fjalim në American Enterprise Institute, në SHBA, ku vendosi në pikëpyetje nëse themeli i ligjit modern të azilit është ende i rëndësishëm.
Gjatë fjalës në institutin e qendrës së djathtë në Uashington DC, Braverman ngre si çështje diskutimi nëse Konventa e Kombeve të Bashkuara për Refugjatët 1951 është “e përshtatshme për epokën tonë moderne” dhe a duhet që “thjesht të qenit homoseksual apo grua” të jetë e mjaftueshme për t’u kualifikuar për mbrojtje sipas ligjeve ndërkombëtare të refugjatëve.
Pas masave të ndërmarra për të përballuar krizën e emigrantëve, Braverman pritet të zbuloj sot rreth planeve për të trajtuar krizën e refugjatëve. Zonja Braverman ka drejtuar Zyrën e Brendshme që kur Priti Patel u largua afërsisht një vit më parë.
Dhjetëra mijëra njerëz kanë kaluar në Mbretërinë e Bashkuar gjatë kësaj kohe, pavarësisht legjislacionit të miratuar nga Boris Johnson dhe më pas Rishi Sunak, dhe zotimit të kryeministrit aktual britanik për të “ndaluar anijet”. Kjo nuk është hera e parë që sekretarja e brendshme vë në pikëpyetje ligjin ndërkombëtar. Ajo ka sinjalizuar pakënaqësinë e saj me Konventën Evropiane për të Drejtat e Njeriut edhe më parë, duke bërë pjesë të politikave të saj skema sikurse ajo dëbimit emigrantëve në Ruanda.
Zonja Braverman argumenton se testet për mënyrën se si përcaktohen azilkërkuesit kanë ndryshuar, duke ulur pragun për të kërkuar azil.
“Më lejoni të jem i qartë, ka zona të mëdha të botës ku është jashtëzakonisht e vështirë të jesh homoseksual ose të jesh grua. Aty ku individët po persekutohen, është e drejtë që ne të ofrojmë një strehë.
Por ne nuk do të jemi në gjendje të mbajmë një sistem azili nëse mjafton të jesh homoseksual ose grua dhe të kesh frikë nga diskriminimi në vendin tënd të origjinës, për t’u kualifikuar për mbrojtje.”
Zonja Braverman thotë se “korniza globale globale e azilit” mundëson “bashkimin e kërkimit të azilit dhe kërkimit të perspektivave më të mira ekonomike, kërkimit të strehimit në vendin e parë që arrini dhe blerjes për destinacionin tuaj të preferuar”.
“Ky kuadër ligjor i ka rrënjët në Konventën e OKB-së për Refugjatët e vitit 1951.
Konventa u krijua për të ndihmuar në gjetjen një shtëpi të njerëzve që ikin nga persekutimi, pas tmerreve të Luftës së Dytë Botërore dhe Holokaustit, dhe fillimisht u përqendrua në Evropë. Ishte një arritje e pabesueshme e saj. Por më shumë se 70 vjet më vonë, ne tani jetojmë në një kohë krejtësisht të ndryshme.
Kur u nënshkrua Konventa për Refugjatët, ajo u dha mbrojtje rreth dy milionë njerëzve në Evropë. Sipas analizave nga Nick Timothy dhe Karl Williams për Qendrën për Studime Politike, tani i jep të drejtën imagjinare për t’u zhvendosur në një vend tjetër të paktën 780 milionë njerëzve.
Prandaj është detyrë e politikanëve dhe liderëve të mendimit të pyesin nëse Konventa për Refugjatët dhe mënyra se si ajo ka ardhur të interpretohet përmes gjykatave tona, është e përshtatshme për epokën tonë moderne? Apo nëse ajo ka nevojë për reformë?”- shprehet Braverman.
Zonja Braverman pretendon se praktika gjyqësore ka bërë që kërkesa e “persekutimit” për të kërkuar azil të shndërrohet në “diskriminim”.
“Status quo-ja, ku njerëzit janë në gjendje të udhëtojnë nëpër vende të shumta të sigurta, madje edhe të banojnë në vende të sigurta për vite, ndërkohë që zgjedhin destinacionin e tyre të preferuar për të kërkuar azil, është absurde dhe e paqëndrueshme. Askush që hyn në Mbretërinë e Bashkuar me varkë nga Franca nuk po ikën nga rreziku i afërt. Asnjëri prej tyre nuk ka ‘shkak të mirë’ për hyrje të paligjshme.
Shumica dërrmuese kanë kaluar nëpër vende të shumta të sigurta dhe në disa raste kanë banuar në vende të sigurta për disa vite. Në këtë kuptim, ekziston një argument që ata duhet të pushojnë së trajtuari si refugjatë kur merret parasysh legjitimiteti i lëvizjes së tyre përpara”– tha Braverman.
Kjo nuk është hera e parë që ministra të lartë konservatorë kanë sinjalizuar pakënaqësinë e tyre me rregullat ndërkombëtare rreth migrimit. Dominic Raab, i cili ishte zëvendëskryeministër derisa iu desh të jepte dorëheqjen pas akuzave për ngacmim, shprehu vazhdimisht pakënaqësinë e tij me Konventën Evropiane për të Drejtat e Njeriut.
Top Channel
