Në Gjirin e Nelson Mandelës, në Kepin Lindor të Afrikës së Jugut, mijëra hektarë tokë mund të bëhen një ditë fabrika më e madhe e amoniakut të gjelbër në botë.
Amoniaku, i cili përbëhet nga azoti dhe hidrogjeni, zakonisht përdoret si pleh. Në fillim të viteve 1910, shkencëtarët krijuan një mënyrë për ta sintetizuar atë, por para kësaj, plehrat kryesore bujqësore ishin guanoja, lakuriqët e natës ose jashtëqitjet e shpendëve, të cilat duhej të merreshin nga ishujt tropikal dhe ishin në mungesë.
Prodhimi i amoniakut në një shkallë industriale lejoi bujqësinë të lulëzonte dhe sipas një studimi nga Universiteti i Manitoba, pa të, ne nuk do të ishim në gjendje të prodhonim afërsisht gjysmën e ushqimit në botë sot.
Amoniaku përdoret gjithashtu për prodhimin e eksplozivëve për industrinë e minierave dhe është një përbërës kyç në shumë produkte farmaceutike dhe pastrimi. Aktualisht, prodhimi i tij përfshin kryesisht lëndë djegëse fosile dhe është përgjegjëse për 1.8% të emetimeve globale të CO2. Por duke përdorur energjinë e rinovueshme, amoniaku “i gjelbër” mund të prodhohet, duke ulur gjurmën e karbonit të prodhimit bujqësor dhe duke e hapur përbërjen për përdorime të mëtejshme.
I spikatur midis tyre është përdorimi i amoniakut si lëndë djegëse, i cili mund të ndihmojë në dekarbonizimin e sektorit të transportit. Kjo është ajo ku fabrika e Gjirit të Mandelës do të fokusohet. “Do të fillojë të zëvendësojë vajrat e rënda të karburantit në anije dhe do të zëvendësojë naftën. Kjo do të bëhet karburanti i së ardhmes, veçanërisht në industrinë detare,” thotë Colin Loubser, drejtor menaxhues i Hive Energy Africa, i cili po ndërton fabrikën.
“Një proces plotësisht i gjelbër”
Procesi për të bërë amoniak jeshil është mjaft i thjeshtë, thotë Loubser, duke kërkuar vetëm ujë, ajër dhe energji. Elektroliza përdoret për të ndarë ujin në hidrogjen dhe oksigjen, dhe një njësi e ndarjes së ajrit nxjerr azot nga ajri. Hidrogjeni dhe azoti më pas kombinohen për të prodhuar amoniak.
E parashikuar të fillojë funksionimin në vitin 2026, uzina do të kushtojë 4.6 miliardë dollarë. Ajo do të furnizohet me energji nga një fermë diellore aty pranë dhe do të marrë ujin e saj, sasi të mëdha të të cilave nevojiten për të prodhuar amoniak.
Të paktën 20,000 vende pune do të krijohen në rajon gjatë jetëgjatësisë së projektit, sipas Loubser.
Do të jetë një zhvillim i mirëpritur për zonën. “Ne u goditëm shumë rëndë nga Covidi. Një numër vendesh pune u humbën në Afrikën e Jugut. Për ne në Kepin Lindor, shkalla e papunësisë është mbi 50%. Kjo investim i kësaj natyre me një numër vendesh pune që do të krijohen, do jetë një ndihmë e madhe për ne”, tha Asanda Xaëuka e Korporatës Coega Development, entiteti përgjegjës për sjelljen e punësimit në rajon.
Industria e anijeve përbënte gati 3% të emetimeve globale të CO2 në vitin 2018. Sipas Agjencisë Ndërkombëtare të Energjisë, amoniaku do të duhet të përbëjë 45% të kërkesës globale për energji për transport në vitin 2050, që të realizohen skenarët neto zero, që do të thotë se është një komponent thelbësor i një të ardhmeje më të gjelbër. Por amoniaku i gjelbër mund të digjet gjithashtu në termocentralet ekzistuese me qymyr për të reduktuar shpejt emetimet e tyre të CO2, vëren studimi, ose në impiantet e përshtatura për të punuar tërësisht me amoniak.
Top Channel