Dolmen e Guadalperal, një rreth gurësh graniti që daton nga 5000 para Krishtit, në rezervuarin Valdecañas në Spanjën qendrore është parë vetëm katër herë që kur u zbulua në vitin 1924.
Gati 20 vjet më vonë, në 1963, lugina u përmbyt qëllimisht në urdhër të diktatorit spanjoll Franko, i cili shfaqet vetëm në periudha thatësire intensive në vitet në vijim.
Gurët, të cilët janë të paktën 2000 vjet më të vjetër se Stonehenge në Angli, kanë detaje të valëzuara që besohet se përfaqësojnë lumin Tagus aty pranë.
Disa teori sugjerojnë se struktura parahistorike është përdorur ose si një tempull diellor ose është vendosur mbi varre kur është ndërtuar nga njerëzit keltë 7000 vjet më parë.
Nuk është aq i famshëm sa Stonehenge në Angli, por teoritë për qëllimet e tyre janë të ngjashme – monumenti në Wiltshire mendohet gjithashtu të shërbejë si një kalendar i lashtë diellor.
Gurët spanjoll Stonehenge mund të zhduken plotësisht nëse durojnë një tjetër zhytje të zgjatur, sepse shkëmbinjtë e granitit janë të prirur ndaj erozionit.
Ángel Castaño, president i Shoqatës Kulturore Peraleda, filloi së fundmi një peticion për ta zhvendosur monumentin prehistorik nga vendi i tij me ujë dhe në një vend ku ai do të mbijetojë.
Monolitët tashmë po tregojnë shenja të konsiderueshme konsumimi, tha Castaño në vitin 2019 kur gurët ishin të fundit mbi ujë, dhe nëse nuk ruhen tani, mund të jetë tepër vonë.
Nuk dihet shumë për Stonehenge spanjoll sepse zakonisht ndodhet në fund të rezervuarit të thellë prej 14,108 miljesh katrorë, megjithatë ngritja e fundit e gurëve mund t’i lejojë arkeologët të zbulojnë më në fund sekretet e tij të lashta.
“Është një surprizë, është një mundësi e rrallë për të qenë në gjendje ta aksesosh atë,” tha arkeologu Enrique Cedillo nga Universiteti Complutense i Madridit, një nga ekspertët që garon për të studiuar rrethin përpara se të zhytet përsëri.
Vendi u zbulua nga Hugo Obermaier, një prift gjerman dhe arkeolog amator, në 1925. Në vitin 1963, Francisco Franco Bahamonde, i cili sundoi mbi Spanjën nga viti 1939 deri në 1975, urdhëroi që lugina që hipte në lumin Tagus të përmbytej dhe kjo zonë përfshinte rrethin e gurit. Por para rizbulimit të tij dhe zhdukjes së mëvonshme, mendohet se gurët do të ishin përqendruar rreth një dhome qendrore për adhurimin e diellit.
Dolmenët janë gurë të rregulluar vertikalisht që zakonisht mbështesin një gur të sheshtë. Edhe pse ka shumë të shpërndara nëpër Evropën Perëndimore, pak dihet se kush i ngriti ato. Mbetjet njerëzore të gjetura në të ose afër shumë prej tyre kanë çuar në një teori të cituar shpesh se ato janë varre. Shoqatat lokale historike dhe turistike kanë mbrojtur lëvizjen e gurëve të Guadalperal në një muze ose diku tjetër në tokë të thatë.
Prania e tyre është gjithashtu një lajm i mirë për Ruben Argentas, i cili zotëron një biznes të vogël udhëtimesh me varka.
“Dalmeni shfaqet dhe turizmi i dolmenit fillon,” i tha ai Reuters pas një dite të zënë duke kaluar turistë në vend dhe mbrapa.
Megjithatë, më shumë se 80,000 turistë dynden në Stonehenge të Anglisë çdo vit për të parë një rreth shkëmbinjsh të mëdhenj që janë deri në 30 metra të lartë, duke zbehur monolitët e vetëm gjashtë metra të gjatë të zbuluar në Spanjë./ Top Albania Radio
Top Channel
