Komandantëve të NATO-s u është thënë të largohen dhe të kuptojnë se si të vendosin grupe të reja beteje në juglindje të Evropës. Por çfarë janë ato?
Grupet e betejës janë grupe ushtarake “të gatshme për luftim” të përbëra nga forca nga vende të ndryshme të NATO-s që punojnë së bashku. Ato përfshijnë artilerinë, tanket dhe këmbësorinë, midis aftësive të tjera të specializuara.
Ato janë ato që NATO e quan një “prani të shtuar përpara” në përgjigje të pushtimit rus të Krimesë në 2014 – dhe përbëjnë “përforcimin më të madh të mbrojtjes kolektive të aleancës në një brez”.
Ka katër të tilla për momentin, të bazuara në:
Estonia: E udhëhequr nga Mbretëria e Bashkuar me afro 1000 trupa – kryesisht nga Britania e Madhe, por me disa qindra ushtarë nga Danimarka, bazuar në të dhënat e vitit 2020 nga NATO.
Letonia: Kanadaja kryeson këtë grup prej 1500 trupash, i përbërë nga afërsisht një e treta e trupave kanadeze, por me ushtarë nga Polonia, Sllovakia, Spanja, Italia dhe të tjerët.
Lituani: Rreth 1200 trupa, më shumë se 500 prej të cilave vijnë nga Gjermania, me përfaqësues nga Franca, Holanda dhe Norvegjia, ndër të tjera.
Polonia: E udhëhequr nga Shtetet e Bashkuara, e cila siguron rreth 670 trupa – me pjesën tjetër të numrit të saj prej 1000 trupash të përbërë nga Kroacia, Rumania dhe MB.
Tre nga këto vende kufizohen me Rusinë, ndërsa Polonia është vetëm një vend larg (dhe kufizohet me Ukrainën). Ato janë ndër ‘pikat e dhimbjes’ kur Rusia ankohet për trupat amerikane dhe të huaja pranë kufirit të saj.
Top Channel