Irani konfirmon se do t’i diskutojë çështjet bërthamore me tri shtete perëndimore/ Pritet të gjejë zgjidhje para rikthimit të Trump 24/11 15:21
Murgesha etiopiane, e cila kërkoi të mbetet anonime për sigurinë e saj, që po punon në Mekelle, kryeqyteti i Tigray dhe zonat përreth, duke ndihmuar disa nga dhjetëra mijëra njerëz të zhvendosur nga luftimet, të cilët kanë hyrë në kampe me shpresën për të gjetur strehim dhe ushqim ka folur për “The Guardian”.
Ndihma humanitare po bllokohet kryesisht dhe një goditje e cila bën që civilët që po merren në fshat, ose pushkatohen ose mblidhen dhe merren në burgjet e mbipopulluara.
“Pas muajve të fundit jam e lumtur që jam gjallë. Unë duhet të jem mirë. Kryesisht ne po shkojmë në kampet e PZHBV-ve [të personave të zhvendosur brenda] dhe në qendrat e komunitetit ku janë njerëzit. Ata janë keq.
“Në krahasim me vendet e tjera, Mekelle është shumë më mirë, megjithëse e konsideroj kaotike pasi kemi 40 deri 65 njerëz që flenë në një dhomë. Për 3,000 deri në 6,000 njerëz, ka katër tualete për burra dhe katër për gra. Kanalizimi është shumë i dobët, uji nuk është gjithmonë i disponueshëm. Ushqim dhe ilaçe… ato janë të vështira për t’u gjetur.
Askush nuk mund të tërheqë para nga bankat; nuk ka biznese që operojnë. Por gjithsesi, çfarëdo që kanë njerëzit, ata e ndajnë.
Ndodhi kaq shpejt. Për ne, është kaq tronditëse. Kaq papritur. Kishim një jetë normale, gjërat po përmirësoheshin – qendrat shëndetësore, jetët dhe programet arsimore. Ne po arrinim në 24,000 fëmijë dhe kishim plane për të zgjeruar programin e ushqimit në shkollë. Por e gjithë kjo duhej të ndalet për shkak të koronavirusit. Pastaj vjen një ditë dhe ka një luftë të plotë. Për tre muajt e fundit tani jemi duke u përpjekur të ushqejmë 25,000 fëmijë të zhvendosur në rreth 23 qendra; disa janë 75 milje larg nga Mekelle. Shumë, shumë janë përdhunuar.
Takova një person të moshuar i cili ishte zhvendosur tre herë gjatë jetës së tij, e gjitha për shkak të këtyre luftërave etnike, por për të rinjtë, çdokush nga mosha 30, 40 vjeç, kjo është krejt e re. Unë jam 48 dhe nuk kam parë kurrë ndonjë luftë. Është shumë e çuditshme dhe shumë e frikshme.
Kur mendoj për jetët tona këtu një vit më parë, ne patëm paqe dhe shenja zhvillimi në të gjitha fushat, në ujë, sistemet e komunikimit. Ishte kaq frymëzuese, duke na dhënë shpresë. Por tani spitalet janë sulmuar, plaçkitur dhe shkatërruar.Tani kjo ndjehet si histori. Në vetëm disa muaj.
Në Mekelle bombardimet tani janë ndalur por ato po vazhdojnë ende jo larg nesh. Trupat po lihen të hahen nga hienat, madje duke mos pasur dinjitetin e varrimit.
Përdhunimi po u ndodh vajzave tetë vjeç dhe grave 72 vjeç. Është kaq i përhapur, sa vazhdoj ta shoh kudo, mijëra. Ky përdhunim është në publik, para familjes, burrave, para të gjithëve. Këmbët dhe duart e tyre janë të prera, të gjitha në të njëjtën mënyrë.
Ju pyesni veten nëse njerëzit që e bëjnë këtë janë njerëzorë. Unë nuk e di se kush po i trajnon këta njerëz.
Kudo që ka trupa Eritreane ose Etiopiane. Tragjike. Çdo grua beqare, jo vetëm një herë. Është e qëllimshme. Jam e sigurt në atë nga ajo që po dëshmoj. Janë 70,000 civilë nën sulm. Kaq plaçkitje, luftime, përdhunime. Të gjithë synojnë civilët. Brutaliteti, vrasjet, ngacmimet.”/The Guardian
Top Channel
