Në gjurmët e mjeshtërit të gurit/ Djali dhe nipi i Muhedin Makrit po vazhdojnë gdhendjen në pazarin e Gjirokastrës

Ermal Makri: Babai im e kishte parë që unë kisha pak dorë për pikturë dhe kur ishim në Janinë para 20 vitesh atje na u dha mundësi që ne të gdhendim figura në gur, të bënim lule, njerëz, çdo gjë që na vinin dhe e kërkonin në një mandër në Janinë deri sa arritëm që bëmë edhe buste.

Objektet e gdhendura në gur brenda kësaj njësie janë të panumërta dhe motivet janë grumbulluar nga tradita shumëvjeçare e qytetit në gdhendjen e gurit. Ka motive që vijnë nga bota floreale, nga kostumet, nga arkitektura e qytetit, nga rrugët nga simbolika të ndryshme të reja dhe të vjetra në kohë.

Ermal Makri: Që të njihesh në këtë botë thoshte babai im duhet të prodhosh një gjë nga duart e tua dhe nga fantazia jote. Sot që babai më mungon prej disa muajsh e kuptoj çfarë donte të thoshte dhe nuk dua ta humbas zanatin e babait.

Mjeshtri Makri e nisi punën fillimisht me metalet në fund të viteve ‘60 dhe më pas ju drejtua gurit pas rënies së sistemit komunist. Që prej asaj periudhe dhe deri në fund të jetës ai ka gdhendur dhe ka lënë dëshmi të punëve në gur në të gjithë rajonin e Jugut por edhe në Veriun e Greqisë ku punoi për shumë kohë. I biri dhe nipi janë frymëzuar prej mjeshtrit që i dha jetë në fillimet e tij pazarit të Gjirokastrës.

Elton Makri: Kam parë gjyshin dhe tani shikoj babin tim. E shikoja si i vizatonte, si i gdhendte dhe më pas e ndoqa edhe unë. Është pak e vështirë gdhendja sepse vizatimin kush ka dorë e vizaton. Kur e gdhend gurin do vëmendje sepse mund të thyhet. Ky është çekiçi i gjyshit, tani po e mbaj unë dhe më pëlqen ky zanat.”

Gdhendja e gurit është mes motiveve me origjinale të pazarit të Gjirokastrës. Pa çekiçin dhe pa zhurmën e zejeve e gjithë jeta e pazarit nuk do të kishte kuptim.

Top Channel