Koronavirusi është shpallur një emergjencë globale nga Organizata Botërore e Shëndetit, pasi shpërthimi i epidemisë vazhdon të përhapet jashtë Kinës.
“Arsyeja kryesore për këtë deklaratë nuk është ajo që po ndodh në Kinë por ajo që po ndodh në vendet e tjera,” tha shefi i OBSH-së Tedros Adhanom Ghebreyesus.
Shqetësimi është se mund të përhapet në vendet me sisteme të dobëta shëndetësore. Deri më tani numri i të vdekurve është 170 Kinë.
OBSH tha se kishte pasur 98 raste në 18 vende jashtë Kinës, por nuk ka vdekje.
Shumica e rasteve janë shfaqur te njerëzit që kanë udhëtuar nga qyteti kinez Ëuhan, ku filloi shpërthimi i epidemisë.
Megjithatë, ka pasur tetë raste të infeksionit nga njeriu në njeri – në Gjermani, Japoni, Vietnam dhe Shtetet e Bashkuara.
Dr Tedros, duke folur në konferencën për shtyp në Gjenevë, e përshkroi virusin si një “shpërthim të paparë ndonjëherë”.
Ai vlerësoi “masat e jashtëzakonshme” që kishin marrë autoritetet kineze për të parandaluar përhapjen e tij.
“Më lejoni të jem i qartë, kjo deklaratë nuk është një votë mosbesimi në Kinë,” shtoi ai.
Por çfarë ndodh tashmë?
Shpallja e koronavirusit një emergjencë shëndetësore publike me shqetësim ndërkombëtar do të lejonte OBSH të koordinojë më mirë reagimin ndërkombëtar dhe t’i mbajë kombet të bashkuara në ndihmën kundër kësaj sëmundje. më pas parashikohet të jepet edhe llogari për standardet e organizatës – të cilat mund të kenë të bëjnë me udhëtimin, tregtinë, karantinën ose shqyrtimin e rasteve të përhapjes së kësaj epidemie.
Sa e pazakontë është kjo deklaratë?
OBSH deklaron një Emergjencë të Shëndetit Publik ndërkombëtar shpallet kur ekziston “një ngjarje e jashtëzakonshme e cila është e gatshme të përbëjë një rrezik të shëndetit publik për shtetet e tjera përmes përhapjes ndërkombëtare të sëmundjes”.
Më parë janë deklaruar pesë emergjenca globale të shëndetit publik:
Gripi i derrit, 2009 – Virusi H1N1 u përhap në të gjithë botën në 2009, duke vrarë më shumë se 200,000 njerëz, dhe një urgjencë e shëndetit publik u thirr për të siguruar që bota po monitoronte me kujdes përhapjen e saj dhe të aftë të përgjigjet, përfshirë edhe me vaksinat.
Polio, 2014 – Megjithëse më afër se kurrë deri në zhdukjen e tij në vitin 2012, numri i poliomielitit u rrit në 2013. Një urgjencë u shpall për shkak të frikës se lufta globale kundër zhdukjes së saj mund të përballet me një pengesë të madhe.
Zika, 2016 – OBSH e shpalli Zikën një emergjencë të shëndetit publik në vitin 2016 pasi sëmundja u përhap me shpejtësi nëpër Amerikë. Edhe pse për shumë simptoma Zika janë të buta, mund të jetë e rrezikshme për gratë shtatzëna dhe urgjenca u thirr për të nxitur kërkime urgjente.
Ebola, 2014 dhe 2019 – Sëmundja vdekjeprurëse është shpallur dy herë si urgjencë e shëndetit publik. E para zgjati nga gushti 2014 deri në mars 2016 pasi pothuajse 30,000 njerëz u infektuan dhe më shumë se 11,000 vdiqën në Afrikën Perëndimore. OBSH përmendi “sëmundjen e virusit, modelet e transmetimit intensiv të komunitetit dhe institucioneve shëndetësore dhe sistemet e dobëta shëndetësore” në vendet e prekura. Një emergjencë e dytë u shpall vitin e kaluar si një shpërthim i përhapur në DR Kongo.
Top Channel
