SPAK dërgon për gjykim tre të pandehur për korrupsion aktiv dhe pasiv gjatë zgjedhjeve në Lezhë Zgjedhjet ne Kosovë dëshmuan si një histori suksesi.
Të dielën në mbrëmje dëgjuam në gjuhën shqipe një proces politik që e kemi parë vetëm në perëndim apo edhe vendet fqinje, kur rezultati i zgjedhjeve del pa rënë mesnata dhe humbësi uron fituesin për zgjedhjet. Por kjo nuk ndodh në Shqipëri, të paktën që nga zgjedhjet e majit të vitit 1996 proceset e votimit në vend që të zgjidhnin krizën e kanë thelluar atë.
Zgjedhjet e asaj kohe u bënë të dhunshme, vota u vodh masivisht dhe opozita socialiste e asaj kohe bojkotoi. Socialistët akuzuan ish Presidentin Berisha, ndërsa kriza që u krijua bashkë më rënien e piramidave kërkoi mbajtjen e zgjedhjeve të reja në vitin 1997, këtë herë ishin demokratët në opozitë që nuk njohën procesin duke e cilësuar Kuvendin si parlamenti i kallashnikovëve. Foshnjëria politike vijoi me zgjedhjet lokale te vitit 2000 të cilat u anatemuan nga opozita e djathtë e drejtuar nga Berisha.
Një vit më vonë zgjedhjet e përgjithshme sërish me probleme, përveç akuzave të zakonshme për përdorimin e shtetit për të fituar vota, apo përdorimin e të fortëve, ishte radha e socialistëve në pushtet të sajonin lojën me votat e zonës elektorale numër 60 në Dushk të Lushnjes, morën plot 13 deputetë, një nga votimi mazhoritar dhe 12 të tjerë nga propocionali duke shpërndarë votat për partitë e vogla që pakuan pragun. PD sërish nuk i njohu ato zgjedhje dhe Kuvendi morri një emër të ri, Parlamenti i Dushkut.
Në vitin 2005, Fatos Nano u largua paqësisht pas humbjes, por historia e zgjedhjeve ku votat mezi numërohen dhe rezultatet kundërshtohen, vijon. Në vitin 2009, socialistët dolën forcë e parë në zgjedhje, por PD me aleatët morri më shumë vota duke krijuar qeverinë. Akuzat për vjedhje votash vijuan dhe socialistët nisën fushatën, Hap kutitë ose largohu.
Por kutitë u hapën në zgjedhjet e 2011, jo për ta zgjidhur krizën por për ta thelluar. Numërimi u zvarrit aq sa edhe diplomatët përveshën mëngët. Fitoren e ngushtë të Ramës me 10 vota, demokratët në pushtet e gjetën rrugën për ta rrëzuar në tavolinë.
Socialistët nuk e njohën rezultatin dhe u përleshën para Komisionit Qendror të Zgjedhjeve. Dy vite më vonë në zgjedhjet lokale, opozita do akuzonte socialistët se në bashkëpunim me krimin vodhën votat.
Ecejaket e ndërkombëtarëve për reformën e duhur zgjedhore nuk patën rezultat sepse gjithmonë politika e gjente mënyrën se si të vidhte, blinte apo vështirësonte procesin. Numërimi i votave në Shqipëri është një proces i mundimshëm dhe komisionerët përdoren nga partitë për ta bllokuar procesin. Në 2017 marrëveshja politike Rama-Basha e shpejtoi procesin, por pas një viti Basha nuk i njohu më zgjedhjet.
Zgjedhjet e 2019 u mohuan ende pa nisur. Opozita PD-LSI i braktisi ato duke ia lënë të gjitha pushtetet socialistëve e duke dalë në rrugë.
Historia vazhdon. Në Shqipëri asnjë palë zgjedhje nuk janë bërë korrekte, dhe që të gjitha humbësi nuk e ka njohur rezultatin. Gara e ethshme për pushtet ka shkatërruar institucionin e votës së lirë dhe votimet nga një shans për të zgjidhur krizat, kthehen në prodhuesen më të mëdha të krizave politike në Shqipëri e gjitha kjo për faj të politikanëve të cilët me homologët e tyre në Prishtinë sillet si profesorë. Por zgjedhjet shembullore në Kosovë treguan se profesorët e Tiranës janë thjeshtë nxënësit e këqij të kombit.
Top Channel