Shpikësi i Kallashnikovit kërkoi bekimin e kreut të Kishës Ortodokse Ruse, pak përpara se të ndërronte jetë në fund të 2013-s, i rënduar nga pesha që kishte në ndërgjegje për miliona njerëzit e vrarë nëpër botë falë armës së tij.
Mikhail Kallashnikov, i cili ndërroi jetë në Dhjetor në moshën 94-vjeçare, i shkroi një letër të gjatë dhe emocionale Patriarkut Kiril në Maj 2012.
Në këtë letër, Heroi i Bashkimit Sovjetik dhe mbajtësi i Urdhërit të Leninit, dy titujve më të lartë të akorduar në Rusi, shkruante për dhembjen shpirtërore që mbart, për faktin se arma që ai shpiku për të mbrojtur atdheun është shndërruar në shkaktarin kryesor të vrasjeve në shumë konflikte në botë.
Ekzistenca e kësaj letre iu bë e ditur të përditshmes ruse “Izvestia” nga një burime brenda Kishës Ortodokse.
“Dhembja ime shpirtërore është e papërballueshme. Gjithmonë kam pyetur veten, nëse arma ime i kushtoi jetën kaq shumë personave, a mund të vdes si një besimtar ortodoks? Kjo pyetje e mundon mendjen time edhe më shumë se pyetja më e madhe, se përse Zoti ka lejuar që njeriu të ketë dëshira kaq djallëzore, si zili, lakmi apo vetë ekzistencën e dhunës”, shkruante Kallashnikovi në letrën e tij.
Në paraqitjet publike, Kallashnikovi gjithmonë kishte mohuar të ndiente ndonjë përgjegjësi për jetët që ka marrë arma e shpikur prej tij.
Me mbi 100 milionë copë të prodhuara, “AK-47” është arma më popullore e botës.
Pas 1990-ës është përdorur gjërësisht nga grupet terroriste në Lindjen e Mesme, Afrikë dhe në Azi. Majën e popullaritetit e arriti falë Bin Ladenit dhe video-mesazheve të shprëndara prej tij pas 11 Shtatorit 2001, ku gjithmonë shfaqej me një “Kallashnikov” në dorë.
Thjeshtësia, prakticiteti në betejë dhe cmimi i lirë e bënë shpejt armën më të përhapur në botë.
Mikhail Kalashnikov lindi më 10 nëntor të 1919 në një familje bujqish në fshatin Kurya, në territorin Altai. Ai ishte njëri prej 18 fëmijëve të një familjeve dhe vetëm i gjashti që mbijetoi.
Në vitin 1938 u thërrit nga “Ushtria e Kuqe” dhe aftësitë e tij projektuese u përdorën në përmirësimin e armëve të lehta dhe të tankeve të ushtrisë sovjetike të asaj kohe.
Në 1941 plagoset gjatë një betejë me ushtrinë gjermane. Pikërisht gjatë kohës së kaluar në spital për t’u kuruar, nisi punën për projektimin e armës që më pas do të bënte të famshëm në të gjithë botën.
Ushtria gjermane kishte mundur të realizonte armë të lehta, që qëllonin në breshëri me saktësi të madhe. Avantazhi i saj në armatim gjatë viteve të luftës ndaj ushtrisë sovjetike ishte i ndjeshëm.
Gjatë qëndrimit në spital, një tjetër ushtar i afrohet dhe i thotë se përse ushtria ruse nuk mund të kishte një armë që të krahasohej me saktësinë dhe fuqinë e armëve të gjermanëve?
“Kështu projektova një armë automatike për ushtarin. E quajtëm ‘Avtomat Kalashnikova”, rrëfen vite më vonë Mikhail.
Ai pranoi se ka patur disa probleme funksionimi me prototipat e parë dhe se modeli përfundimtar u realizua në vitin 1947 dhe emri i armës u shkurtua në “AK-47”. Arma e re u adoptua nga ushtria sovjetike në vitin 1949 dhe babai i saj u nderua me cmimin “Stalin, Klasi i Parë”.
Ky ishte njëri prej titujve të parë. Të tjerë do të pasonin më pas, si ai i “Urdhërit të Leninit” dhe “Heroit të Punës Socialiste”. Në 75-vjetorin e lindjes, ai mori gradën e Gjeneral-Majorit nga presidenti Boris Yeltsin.
Megjithëse ishte shpikësi i një arme të përdorimit në masë përfitimet financiare për të ishin thuajse zero. Thjeshtësia e armës, bënë që shumë vende ta prodhonin vetë atë, pa patur nevojën që të bënin porosi nga Bashkimi Sovjetik.
I vetmi përfitim i tij ka mbërritur kur ishte në moshën 83-vjeçare, kur pas një beteje gjyqësore fitoi 30 përqind të aksioneve të një kompanie gjermane të prodhimit të cadrave dhe ujit mineral që përdorte emrin “Kallashnikov”.
“AK-47” dhe modelet e tjera më të avancuara të saj, si “AK-M” dhe “AK-74” janë trashëgimia që garantojnë se emri i tij nuk do të harrohet.
Pas ’90 Mikhail Kallashnikov refuzoi përgjegjësinë për miliona persona të vdekur prej armës së shpikur prej tij.
“Objektivi im ishte që të krijoja një armë për të mbrojtur kufijtë e atdheut tim. Nuk është faji im që AK-47 është përdorur në shumë rajone të trazuara. Mendoj që faji i takon politikave të qeverive përkatëse dhe jo i projektuesit të armës”, deklaronte ai.
Top Channel
