Jeta (dhe vdekja) vijne nga predhat

Te rritur parakohe ata sfidojne vdekjen ne zonat prane repartit per me pak se 200 leke qe fitojne me pas nga shitja e skrapit.

Kjo shpesh ketu eshte e vetmja mundesi per te siguruar kafshaten e bukes. Askush nuk mund te thote me saktesi sa femije kane humbur jeten ne tokat rreth ketij reparti.

Sipas banoreve, municionet e shperndara kudo pjesa me e madhe ne malet perreth, kane shkaktuar me shume se 10 viktima, e po aq te plagosur, te gjithe ne moshe te mitur.

I fundit ne kete bilanc tragjik qe mund te ndryshoje cdo dite, ishte 13 vjecari Daniel Marashi i cili humbi jeten ne 21 janar te vitit te shkuar, ndersa kerkonte te cmontonte nje murtaje, e me pas ta shiste per skrap.

Koka e tij nga shteti u pagua vetem 300 mije leke. Aq vlejti jeta dhe sakrifica e tij. “Data 21 janar per mua dite me e zeze”, eshte shprehur nena e Danielit.

I rritur ne nje familje te varfer me dy vellezer dhe nje moter, me nene e babe te papune, Danieli ishte i vetmi qe kishte mundur te siguronte te ardhura per familjen, qe vinin jo nga bujqesia.

Pjesen me te madhe te parave qe fitonte i shpenzonte per vellain e tij.

“Nje kokerr moll po t’ja falnin kurre nuk e hante, por ja sillte vellait, une i thosha do prishem me ty Daniel pse nuk ha per vete asnjehere vetem mendon per vellain e semure. Jo mama me thoshte kete e kam vella e kam shok e kam gjithcka”, eshte shprehur nena e tij.

Dikur familja Marashi mbahej me parate e Danielit sot me ate qe siguron binjaku i tij nga asistenca qe jep shteti per te.

Pjesa me e madhe shkojne per ilace, por edhe per mjekime te tjera, pasi fati i ka sjelle edhe binjakut, probleme te renda shendetesore.

Donaldi vec paralizes dhe problemeve mendore, ka edhe nje kembe te operuar, qe mbahet nga hekurat. Te gjendur ne nje situate te pashprese familjaret bejne apel per ndihme.

“Ai ishte me i aferti me te, jepte jeten per te ashtu sic e dha duke u munduar te mbledh skarp dhe per te fituar nje 2 mije leksh”, eshte shprehur babai i Danielit.

Ai por edhe banoret tregojne se ne te gjithe zonen ka ende predha te shperndara te cilat ose jane zhytyr ne toke ose prehen te fshehura mes pemeve, ferrave e shkembinjve.

Te tilla kane gjetur edhe pak dite me pare. “I ka gjetur femija 10 vjecar i komshies ketu afer”, eshte shprehur i ati.

“Prej fukarrallekut behen keto pune se me pasur nuk ka pse shkon femija te ndihmoje as baben, as nenen”, shtoi ai.

Vellain tjeter te Danielit e gjejme sebashku me te rinj te tjere pikerisht brenda territorit te repartit ku duken qarte krateret e shumte qe jane shkaktuar nga shperthimet.

Ai nuk pranon te flase por thekson se pavaresisht humbjes se Danielit, varferia e ka detyruar te vazhdoje te kerkoje predha te fshehura per t’i shitur me pas per skrap.

Me mire te vdes se te shoh familjen pa buke thote ai.

Te rinjte na shoqerojne pak metra me tej tek Pepajt, nje tjeter familje qe ka perjetuar nje drame te vertete nga municionet.

Edmondi pati me shume fat se Danieli duke shpetuar gjalle, por shperthimi i kushtoi humbjen e njeres dore.

“Kush i ruan femijet ata duan te fitojne ndonje lek, te blejne ndonje gje si femija”, thote gyshja.

Si Danieli ka edhe shume femije te tjere qe ne keto toka kane dhene jeten apo jane plagosur duke ruajtur ne trupin e tyre te njome shenjat e varferise, nje varferie qe mund te marre jete te tjera cdo dite.

Mes harreses se plote dhe kafshates se bukes banoret kane pranuar ne heshtje kete realitet duke e kembyer jeten e tyre vetem me pak fjale qe i perserisin cdo dite kur dalin per te kerkuar predhat: “Zoti mos dashte te vdesim sot”.

Top Channel