Vjedhja në Muzeun e Luvrit, ADN-ja ‘zhbllokoi’ hetimet dhe zbuloi autorët e grabitjes 27/10 08:52
Jackie Kennedy ishte “princesha e Amerikës” — Zonja e Parë e kulturuar, elegante dhe misterioze, që magjepste këdo që e takonte.
Ndërsa bashkëshorti i saj, Presidenti John F. Kennedy, njihej për jetën e tij të shthurur dhe lidhjet me gra të njohura si Marilyn Monroe dhe Anita Ekberg, Jackie qëndronte e distancuar nga skandalet.
Por letra të sapopublikuara hedhin dritë mbi një kapitull të panjohur të jetës së saj, një lidhje e gjatë dhe intime me një nga njerëzit më të afërt të Presidentit — Sekretarin e Mbrojtjes, Robert McNamara, njeriun që shumë e quajnë “arkitekti i Luftës së Vietnamit”.
Një fillim i papritur në pistën e vallëzimit
Sipas librit të autorëve Philip dhe William Taubman, “McNamara At War: A New History”, romanca e tyre nisi në vitin 1962, gjatë një feste në Shtëpinë e Bardhë, ku të ftuarit kërcenin modën e re të kohës — “The Twist”.
Atë mbrëmje, Jackie dhe McNamara ndezën pistën me një vallëzim që mahniti të pranishmit. Kolumnistja e njohur Betty Beale raportoi se “Zonja Kennedy dhe Sekretari McNamara vallëzonin me një energji ritmike e plot gjallëri, duke e bërë ‘Twist’-in të dukej më elegant se kurrë më parë”.
Të argëtuar nga buja që shkaktoi vallëzimi, Jackie i dërgoi McNamara-s një kolazh për Shën Valentin. Ajo kishte ngjitur fotot e tyre mbi trupat e një çifti që kërcehej në një revistë, me shënime gazmore e të dashura. Ajo ia dorëzoi personalisht në një zarf me stemën e Shtëpisë së Bardhë.
Nga flirt në miqësi të thellë
Në muajt që pasuan, flirtimi i tyre u kthye në një miqësi të ngushtë. Jackie, e cila shpesh ndihej e izoluar nga politika e burrit të saj, e gjeti te McNamara një bashkëbisedues të ndjeshëm dhe intelektual.
Gjatë Krizës së Raketave Kubane në tetor 1962, ajo i dërgoi një letër të sinqertë:
“Ju lutem, dijeni se kjo nuk është thënë si gruaja e Jack-ut, por si një person i zakonshëm. Jam e mirënjohur që jeni pjesë e përpjekjes për zgjidhjen e kësaj krize.”
Edhe pse McNamara shihej nga publiku si një “peshk i ftohtë” i fiksuar pas statistikave, Jackie pa tek ai një anë të ndjeshme, romantike dhe shpirtërore.
Një lidhje e fshehtë, e brishtë dhe e ndërlikuar
Miqësia e tyre u thellua edhe më shumë pas vrasjes së Presidentit Kennedy më 22 nëntor 1963.
Jackie kërkoi që McNamara të ishte pranë saj në spital gjatë autopsisë. Ai kujtoi më vonë: “Ajo fliste pa pushim derisa u nisëm për në Shtëpinë e Bardhë, në orën 4 të mëngjesit. Isha përqendruar vetëm tek ajo. Ajo kishte nevojë për mua.”
Ai i qëndroi pranë në muajt e zisë, madje i ofroi të blinte shtëpinë e tyre të vjetër në Georgetown si dhuratë. Familja Kennedy i ishte mirënjohëse për kujdesin dhe përkushtimin e tij ndaj saj.
Në vitet që pasuan, ata u takonin shpesh në mënyrë diskrete, kryesisht në restorante të qeta në Washington apo New York. Ndërsa McNamara përfaqësonte fuqinë dhe logjikën e administratës amerikane, Jackie gjeti tek ai një partner të ndjeshëm, me të cilin ndante dashurinë për librat, artin dhe reflektimet shpirtërore.
Në një rast, ai i dhuroi librin “The Lotus and the Robot” të Arthur Koestler, që ajo e quajti “një dhuratë e mrekullueshme dhe e ndjerë”.
Fund i heshtur i një lidhjeje të thellë
Pas martesës së Jackie-t me miliarderin grek Aristoteli Onassis në vitin 1968, marrëdhënia me McNamara u zbeh. Ai vazhdoi t’i shkruante, por përgjigjet e saj u bënë të ftohta dhe formale.
Gruaja e McNamara-s, Margaret, vdiq në vitin 1981, ndërsa ai vetë ndërroi jetë në vitin 2009. Jackie Kennedy u nda nga jeta në vitin 1994, por një vit më parë i kishte dërguar McNamara-s një letër të fundit: “Ti gjithmonë do të mbetesh kalorësi im i ndritshëm.”
Një përshëndetje e butë, që mbylli me elegancë një histori dashurie të fshehtë — të ndaluar, por thellësisht njerëzore.
Top Channel
