Adan Ortell Mor pati një takim në orën 19:30 për të prerë flokët e një klienti në sallonin e tij në La Torre, Valencia, të martën mbrëma.
Por telefonata e klientit për ta anuluar sepse trafiku ishte i rënduar mund t’i ketë shpëtuar jetën.
Në vend të kësaj, ai shkoi në shtëpi dhe pa pamje të përmbytjeve në qytet.
“Unë thashë me vete: Ai ujë po shkon në këtë drejtim,” tha ai për CNN ndërsa po hiqte baltën nga shtëpia e tij.
“Nuk mendoj se do të zgjasë shumë. Vrapova në ballkon, shikova anash dhe aty po vinte uji. Ishte tashmë në derën time.”
Asnjë paralajmërim. Nuk ka sinjalizime. Kjo ndodhi rreth një orë më vonë në telefonin e tij celular.
Një alarm i ndezur iu dërgua të gjithë banorëve në Valencia, duke u thënë atyre për shirat e dendur dhe të qëndrojnë në shtëpi. Shumë vonë për shumë njerëz tashmë të bllokuar.
Kjo është fatkeqësia më e keqe natyrore që Valencia ka parë në dekada. Sipas agjencisë meteorologjike të Spanjës, shiu i një viti ra në më pak se 8 orë. Uji erdhi duke nxituar poshtë lumenjve dhe degëve drejt Detit Mesdhe, duke marrë makina dhe duke shkatërruar urat gjatë rrugës.
Më shumë se 200 njerëz janë vrarë, ndërsa autoritetet paralajmërojnë se numri i të vdekurve mund të rritet.
Por nuk është e paprecedentë. Valencia pësoi një përmbytje të ngjashme vdekjeprurëse në tetor 1957 të shkaktuar nga i njëjti fenomen i motit sezonal i njohur si Gota Fria ose një pikë e ftohtë.
Ajo fatkeqësi vrau dhjetëra njerëz. Ishte aq vdekjeprurëse saqë qyteti shpenzoi miliona për të ndryshuar rrugën e lumit vite më vonë.
Pra, si u kap përsëri Valencia në pavetëdije?
Qendra e motit AEMET e Spanjës në Valencia paralajmëroi për reshje të dendura shiu në orën 7:30 të mëngjesit të së martës, duke rritur nivelin e alarmit në të kuqe në disa zona dhe duke paralajmëruar banorët që të qëndrojnë jashtë rrugëve në rast përmbytjesh.
Nga ora 10:30 e mëngjesit, zjarrfikësit në qytetet e brendshme si Llombai po shpëtonin njerëzit nga përmbytjet.
AEMET paralajmëroi banorët të ishin vigjilentë, edhe nëse do të kishte pak reshje në zonat e tyre, pasi grykat dhe gropat po mbusheshin shpejt me ujë që zbriste nga malet drejt detit.
Në mesditë, presidenti rajonal i Valencias, Carlos Mazon tha se stuhia po qetësohej, duke kundërshtuar paralajmërimet e shërbimeve të urgjencës. Deklarata u postua nga zyra e tij në X, por që atëherë është fshirë.
Nga ora 17:00, shërbimet e urgjencës të Valencias morën qindra lutje për ndihmë në të gjithë rajonin.
Ishte ora 20:00 kur telefonat celularë ra alarmi publik që u thoshte banorëve të qëndronin brenda.
Politikanët po i drejtojnë gishtat njëri-tjetrit për dështimin për të vepruar shpejt.
Ujërat janë tërhequr, por rikuperimi nga shkatërrimi do të marrë javë dhe muaj.
Autostradat e Valencias mbeten të bllokuara ose vetëm pjesërisht të përdorshme.
Binarët e trenit janë dëmtuar aq shumë saqë shërbimi nuk ka gjasa të rifillojë për javë të tëra, sipas Adif, autoriteti hekurudhor i Spanjës.
Mor nuk pret asnjë ndihmë nga qeveria. Kur CNN foli me të, ai ishte i zhytur në baltë, duke pastruar mbeturinat e grumbulluara në shtëpinë e tij familjare me fshesën dhe lopata e tij. Fqinjët po futeshin gjithashtu, ndërsa vullnetarët mbërritën duke mbajtur çizme të papërshkueshme nga uji, kova dhe një karrocë ushqimore të mbushur me ushqim dhe ujë.
Biznesi i tij salloni, thotë ai, është tërësisht i rrënuar. Por ai e konsideron veten me fat. Prindërit e tij i mbijetuan përmbytjes së vitit 1957 dhe ai arriti t’i çonte në një vend të sigurt gjatë kësaj fatkeqësie.
“Janë thjesht gjëra materiale që u rrënuan. Gjëja kryesore është që familja ime është e sigurt. Do ta kalojmë, familja ime është në rregull”, tha ai. “Gjithçka që mund të bëjmë tani është të fillojmë të punojmë dhe të pastrojmë.”
Top Channel