“Duhet të luftojmë”, Zelensky tregon çfarë i duhet Ukrainës për t’u futur në NATO: Do anëtarësohemi shumë shpejtë 22/12 22:51
BBC i ka kushtuar një reportazh intervistës së kryer me Presidentin e Ukrainës Volodymyr Zelensky, pak ditë më parë i cili hodhi akuza ndaj disa prej shteteve europiane, kur tha se po pasurohen me gjakun e njerëzve, duke blerë ende naftën ruse.
Në reportazh, Clive Myrie përshkruan rrugën e ndjekur nga mbërritja në godinë ‘fortesë’ e qëndresës ukrainase si edhe prapaskenat e intervistës me presidentin Zelensky.
“Ushtarët në pikën e kontrollit kontrolluan me kujdes pasaportat tona, thuhet ne shkrim, pastaj na i dhanë sërish dorë. Ne ishim brenda në truallin e godinës që përdorej si seli e rezistencës kundër pushtimit rus.
Telat me gjemba, minat dhe mitralozët rrethojnë ndërtesën. Ushtarë të armatosur rëndë ishin kudo – personi që do të takoja është një burrë.
Kremlini do të donte të shihte Volodymyr Zelensky të vdekur dhe qeverinë e tij të zëvendësohej me një regjim kukull të instaluar nga Moska. Por gjatë 50 ditëve të kësaj lufte, rezistenca e Ukrainës ka mahnitur botën.
I kaluam pajisjet tona nëpër dy grupe detektorësh metalikë dhe u futëm brenda. Poshtë ishin një sërë korridoresh të gjata, me thasë rëre të grumbulluara çdo disa metra. Një vrimë e vogël ishte lënë në grumbull afër majës, përmes së cilës mund të futej gryka e një pushke në rast sulmi.
Një ndihmës i Presidentit na çoi te një derë me një pjatë bronzi mbi të: fjalët lexoheshin Dhoma e Situatave. Brenda, dhoma dukej moderne, me ekrane gjigante plazma që mbulojnë muret dhe karrige në modë, me rrota me mbështetëse ergonomike.
Por kishte një problem. Intervistimi i njerëzve të ulur në karrige me rrota mund të jetë i ndërlikuar. Të humbur në përgjigjet e tyre ndaj pyetjeve, ata priren të zhvendosen nga njëra anë në tjetrën.
Kështu që ne i kërkuam ndihmësit të presidentit karrige pa rrota. “Umm,” thotë ai, “Do të shikoj.”
Ai u largua nga dhoma dhe u kthye me dy karrige me pamje mjaft të vjetër, të gjitha prej druri. Më pas dëgjova disa hapa duke zbritur. Dy ushtarë hynë në dhomë dhe pas tyre ishte Presidenti.
Ndërsa përshëndesim, një ndihmës i dha një telefon. Mbi të ishte një mesazh me tekst nga Franca. “A është Emmanuel?” e pyeti ai ndihmësin? “Po,” erdhi përgjigja.
“Ne kemi një lidhje dhe më merr në telefon gjatë gjithë kohës”, më thotë Presidenti. “A të shqetëson nëse i bëj një telefonatë të shpejtë?”
“Absolutisht,” i them unë, i habitur që më pyeti nëse duhet të thërriste apo jo presidentin e Francës të kthehej menjëherë apo ta provonte më vonë.
Por kjo është pjesë e masës së Volodymyr Zelensky, një përkëdhelje dhe hijeshi që vjen kaq natyrshëm.
Megjithatë, kishte raste gjatë orës tjetër kur mund të them se ishte i zemëruar dhe i mërzitur: kur kujtonte se kishte vizituar qytetin Bucha, rreth 25 km (16 milje) në veri-perëndim të Kievit qendror, që forcat ruse e kishin pushtuar për disa javë. Pasi ata u tërhoqën, një varr masiv u zbulua pranë një kishe dhe kishte trupa të shtrirë në rrugë.
E pyeta nëse besonte se Vladimir Putin është një kriminel lufte. Përgjigja e tij ishte se kushdo që kishte lidhje me ushtrinë ruse dhe zotërinjtë e tyre civilë, ishin kriminelë lufte.
“Duke pasur parasysh gjithçka që ka ndodhur, a do të mund të uleshit rreth një tavoline bisedimesh me këta njerëz dhe të bisedoni për paqen?” e pyeta.
“Dritarja e mundësisë po largohet,” u përgjigj ai, duke treguar mizoritë në Bucha dhe Borodyanka si shtytësin kryesor të këtij mendimi.
Zelensky është, natyrisht, një ish-komedian dhe aktor. Por gjatë orës që isha me të, pashë një burrë të rraskapitur mendërisht dhe me dhimbje të thellë për trajtimin e njerëzve të tij. Një njeri që është krahasuar me Churchillin dhe që shumë do ta kujtojnë për udhëheqjen e tij gjatë ditëve të errëta të luftës.
Top Channel
