Asteroidi Bennu ka shanse ta godasë Tokën gjatë 300 vjetëve të ardhshëm

Kjo është sipas llogaritjeve më të sakta të trajektores së një asteroidi të bërë ndonjëherë, dhe shanset janë pak më të këqija nga sa mendohej më parë nga NASA.

Megjithatë, studiuesit që studiojnë Bennu thonë se kjo nuk i mban ata zgjuar natën.

“Probabiliteti i ndikimit u rrit pak, por nuk është një ndryshim i rëndësishëm”, tha Davide Farnocchia pranë Qendrës për Studime të Objekteve pranë Tokës në Laboratorin e Shtytjes Jet të NASA -s në Kaliforninë Jugore.

Ai thekson se ka një probabilitet 99.94% që Bennu të mos jetë në një trajektore të përplasjes me Tokën.

“Pra, nuk ka asnjë arsye të veçantë për shqetësim. Ne kemi kohë për të vazhduar gjurmimin e asteroidit dhe përfundimisht të arrijmë në një përgjigje përfundimtare”, tha Farnocchia.

Bennu është një asteroid me grumbuj rrënojash, më i gjerë se sa lartësia e ndërtesës Empire State. Ai u zbulua në vitin 1999 dhe teleskopët kanë qenë duke e kontrolluar që atëherë; NASA e konsideron Bennu dhe një asteroid tjetër të quajtur 1950 DA si dy asteroidet më të rrezikshëm të njohur në Sistemin Diellor.

Në vitin 2016, NASA nisi misionin OSIRIS-REx për të mbledhur një mostër të shkëmbinjve të Bennu dhe për të mësuar më shumë rreth madhësisë, formës dhe përbërjes së asteroidit. Anija kozmike mbërriti në vitin 2018 dhe kaloi rreth dy vjet duke e studiuar para se të merrte një mostër prej tij.

Matjet e tij u kanë dhënë studiuesve një aftësi të paparë për të kuptuar trajektoren e asteroidit. Për të parashikuar rrugën e tij të ardhshme, ekipi mori parasysh të gjitha llojet e ndikimeve të vogla, duke përfshirë efektin e goditjes së dritës së Diellit në Bennu, tërheqjen e vogël gravitacionale të më shumë se 300 asteroideve të tjerë dhe tërheqjen e shkaktuar nga pluhuri ndërplanetar.

Studiuesit madje kontrolluan për të parë nëse vetë OSIRIS-REx e largoi asteroidin nga rruga kur anija kozmike preku shkurtimisht sipërfaqen e saj shkëmbore, dhe rezultoi se kjo manovër e grumbullimit të mostrës kishte një efekt të papërfillshëm, siç pritej.

“Misioni OSIRIS-REx ka dhënë të dhëna jashtëzakonisht të sakta mbi pozicionin dhe lëvizjen e Bennu në hapësirë në një nivel që nuk ishte kapur kurrë më parë në ndonjë asteroid”, tha Lindley Johnson, oficeri i mbrojtjes planetare në Zyrën e Koordinimit të Mbrojtjes Planetare në selinë e NASA-s në Uashington.

Studiuesit kanë botuar parashikimet e tyre në revistën Icarus, dhe ata thonë se asteroidi do t’i afrohet Tokës në vitin 2135. Bennu nuk do të përbëjë asnjë rrezik në atë kohë, por graviteti i Tokës mund të ndryshojë rrugën e asteroidit rreth Diellit dhe të ndikojë në mundësinë e kthimit të tij.

Data më domethënëse sa i përket një përplasjeje të mundshme është 24 shtator 2182, me një probabilitet ndikimi 1:2.700.

Nëse një asteroid i kësaj madhësie do të godiste planetin, thotë Johnson, ai mund të krijojë një krater gjashtë kilometra të gjerë dhe zona e shkatërrimit do të ishte sa njëqind herë më e madhe.

“Një objekt që ndikon madhësia e Bennu në shtetet bregdetare Lindore do t’i shkatërronte gjërat shumë poshtë dhe poshtë bregdetit,” thotë ai. “Ne tani dimë shumë për Bennu -n, por ç’të themi për çfarë tjetër ka atje?”

Deri më tani, mbrojtësit planetarë kanë vërejtur pak më shumë se gjysmën e asteroideve të Bennu-s që pritet të ekzistojnë, thotë Johnson, por Misioni Vëzhgues i Objekteve pranë Tokës i miratuar së fundmi duhet të gjejë shumë më tepër.

Në fund të nëntorit, NASA do të nisë misionin e parë të dizajnuar për të parë nëse një anije kozmike mund të godasë një shkëmb hapësinor dhe të ndryshojë trajektoren e tij, për të provuar këtë mënyrë të devijimit të një asteroidi të rrezikshëm nëse ai ndonjëherë bëhet i nevojshëm.

Në tetor 2020, një krah i OSIRIS-REx preku shkurtimisht sipërfaqen e asteroidit për të mbledhur një mostër shkëmbi dhe ania kozmike pritet të arrijë në Tokë në shtator 2023, pas së cilës shkencëtarët do të jenë në gjendje të shohin atë që morën.

Ata duan të kuptojnë më shumë për përbërjen e asteroideve jo vetëm sepse janë një kërcënim i mundshëm, por pasi këta shkëmbinj hapësinorë janë relikte të pacenuara të mbetura nga formimi i planetëve të Sistemit Diellor, miliarda vjet më parë.

Top Channel