Histori personale

Bik Ndoja e ka të vështirë të flasë për gruan dhe boshllëkun e madh që ajo i ka lënë që kur është ndarë nga jeta.

90-vjeçari, i cili ka mësuar në mënyrë autodidakte të këndojë që në vegjëli duke u kthyer në një nga zërat më të bukur të jareve shkodrane, risjellë në kujtesë ditët e tij të fëmijërisë, atëherë kur ai nga muri i shtëpisë, në lagjen “Rus i vogël” në Shkodër përgjonte fqinjen e tij që këndonte.

Pasi përfundoi gjimnazin “Jordan Misja” e më pas vijoi ushtrinë, Ludovik Ndoj Gjergji u pagëzua nga njerëzit me emrin Bik Ndoja. Zëri dhe këngët e tij ishin të dashura jo vetëm për shkodranët.

Profesioni i paracaktuar i Bik Ndojes ishte rrobaqepësia. Por, ai shkëlqente në muzikë. Ftesat që ai të ishte pjesë e dasmave shkodrane ishin të shumta dhe Biku, ashtu si e thërrisnin miqtë, rrallë herë refuzonte të shkonte .

Kënga ka sjellë gëzim në jetën e Bik Ndojës, i cili u rrit pa ngrohtësinë dhe kujdesjen e nënës e cila u nda nga jeta kur ai ishte vetëm 9-vjeç. Për 70 vite me radhë, Biku këndoi jashtë dhe brenda vendit një repertor të gjatë të këngëve popullore.

Në vitin 1969 atij iu dha titulli “Artist i merituar”. Më pas ai është vlerësuar me një sërë titujsh që dëshmojnë rolin e tij të madh në ngritjen e muzikës popullore shkodrane.

Top Channel