Po na çorodisin që të na mbajnë pa frymë

Nga ana tjetër, qeveritarët dalin e flasin për suksese e arritje të papara dhe sërish qytetari i gjorë përpiqet të shikojë gjëkundi ndonjë copëz arritje. Opozita e sotme, shkaktarja e madhe e vuajtjeve tona të viteve të kaluara, sot ulërin për drejtësi dhe nxit me një thashethemlogje të paparë adrenalinën popullore. Flet për tenderë qindra milionësh që i merr Rama dhe “miqtë e tij”, flet për vjedhje e shpërdorime, në një kohë kur vetë ka lyer duart me gjakun dhe paratë e njerëzve të varfër.

Media, kjo e shitur kokë e këmbë në interesa të vogla private, as që merr mundimin të filtrojë lajmin, por është kthyer në një megafon të tallavasë mendore të popullit. Është një gjendje kaotike informimi e dezinformimi, ku vetëm komunikimi real mungon. Dhe kjo gjendje që e shkarkon me një stres e vuajtje të paparë në opinionin publik u intereson vetëm politikanëve, biznesmenëve të sojit zvarranik pas pushtetit, u intereson batakçinjve dhe hajdutëve të këtij vendi. Ndërsa njerëzit e kanë shumë të vështirë të orientohen.

Bëhet një emision, ku përballë gazetarëve qëndron Kryeministri, ky i përfolur i çdoditshëm në sferat e jetës së vendit. Çfarë u tha, askush nuk e mori vesh. Kryeministri tha ato që i dukeshin atij të drejta dhe, nga ana tjetër, gazetarë (që shkojnë në emisione të tilla sikur do të pinë kafe) që pyesin e flasin qesim. Pse e bëjnë këtë? Fare thjesht: u intereson çoroditja mendore e njerëzve! Si mund të pyesësh një Kryeministër me llafe të dëgjuara dhe me asnjë shënim të mbajtur për shifra fakte apo qasje problematike? Si mund të pretendosh që po i jep opinionit publik një përplasje “tezë–antitezë” që ai vetë ta nxjerrë sintezën?

Opinionistët u strukën në atë çka dinin ose donin të bënin, por kurrsesi nuk u përballën me Kryeministrin. Askush nuk e pyeti se sa është varfëria dhe çfarë planesh ka qeveria për ta zbutur këtë varfëri. Askush nuk u kujtua të thotë se sa është numri i bizneseve të huaja në Shqipëri dhe si është ai i krahasuar me vendet fqinje, si Maqedonia apo Mali i Zi. Askush nuk u pyeti Kryeministrin se çfarë kupton ai me reformë në shëndetësi, në arsim apo në pensione? Si ka mundësi që në të gjitha këto fusha u trumbetua me forcë reforma dhe hapat mbrapa janë po kaq të dukshme si regres në cilësi e në përmbajtje? Dhe për këto ka shifra e shembuj të pafund.

Por sigurisht që të pyesësh për këto duhet më parë të kesh kërkuar, lexuar, investiguar dhe nxjerrë shifrat e duhura. Por jo. Kryeministri shkon dhe shpenzon kohën e tij për një dalje publike, ku thotë pikërisht ato që nuk ka mundur t’i thotë në mjedise specialistësh dhe gazetarët rrinë e bëjnë sehir, duke u hequr si të “lënduar” nga gjuha cinike e Kryeministrit.

Po si mund të anashkalohet thënia cinike e Kryeministrit (tipike për një të djathtë radikale) se “dhe nëse banorët e një pallati ngrihen dhe thonë se x na prish cilësinë e jetës, por ky x që po ndërton është në rregull me ligjin, unë nuk pyes për banorët”! Po si nuk pyet për komunitetin, o zoti Kryeministër! Për çfarë pyesni ju, për individin? Dhe thoni që jeni i majtë. Por ju mirë bëni kur tre “analistët më të mirë të vendit” nuk reaguan.

Nga ana tjetër, shikon një emision që vërtitet në një qerthull akuzash e kundërakuzash me një panel që nuk di as kujt t’i besojë e as përse të flasë. Mjafton që gjërat të thuhen, por se si thuhen, ku shkojnë e sa “vrasin”, kjo nuk ka rëndësi. Opinionistët marrin paratë për t’ia bërë mendjen çorbë këtij populli. Flitet me emra dhe me hamendësime. Flitet për korrupsion marramendës, ndërkohë që popullit i dridhet buza për ujin e pijshëm që i duhet ta blejë dhe energjinë që i duhet ta paguajë. Flitet për dogana pa “tra” dhe tatime me “tra”. Ai qytetari i thjeshtë që rri e dëgjon, befasohet, nuk di kujt t’i besojë dhe për të shpëtuar nga këto zhurma shpërthyese në mendjen e tij, vrapon rrugëve të botës. Kërkon të ikë nga sytë këmbët. Po mirë nuk e bën, sepse ua lë rrugën plotësisht të hapur këtyre lloj batakçinjve që nuk pyesin për barkun e uritur të fëmijës, për mungesën e strehës së një familjeje, për mjekimet e një të sëmuri. Vetëm kaos, një kaos që paralizon. Për këtë përpiqet media, politika dhe tallavaja çoroditëse që gatuhet nga politika. Ajo e vjetër dhe kjo e reja …

Gazeta “Shqip”

Top Channel