“The Independent” shkruan se “Që tani na ka marrë malli për të”. Melankonia është thelluar për faktin se shou-man-i ka gjasa të zëvendësohet nga Mario Monti, një figurë që rivalizon vetëm Romano Prodin për nga mërzitshmeria.
Berluksoni hyri në politikë për të shpëtuar kombin (nëse i beson mbështetësve të tij) dhe për të mbrojtur pronat (nëse preferoni kundërshtarët). Ai e arriti këtë të fundit, por në kurriz të të parës. Megjithatë gjykimi i përgjithshëm ka pak gjasa të ndryshojë për Berluskonin.
Ai kurrë se ka pasur idenë se c’të bënte me pushtetin. Ai ishte i keq për Italinë, i keq për Evropën. Që tashmë më në fund iu hoq pushteti nga duart është një lehtësim, komenton “The Independent” e Londrës.
“The Guardian” thekson se “Epoka e Berluskonit filloi 17 vjet më parë me Forza Italia, një parti që mori emrin e një thirrje të tifozerisë së futbollit dhe përfundoi me mjegullën kolorite të mbrëmjeve bung-bunga dhe prostitucionin e pretenduar me të reja.
Me gjenialitetin e tij për komunikim dhe gatishmërinë për të bërë premtime ekstravagante të pabaza, Berluskoni siguroi për veten e vet një vend në histori si udhëheqësi që ka shërbyer më gjatë në krye të Italisë që nga diktatori fashist Benito Musolini.
“Ai shumë nga bashkëkohësit e vet i la pas. Kur është bërë kryeministër për herë të parë, në Britani ishte kryeministër Xhon Mejxher, ndërsa Bill Klinton ishte President i Amerikës”, shkruan “The Guardian”.
“The Telegraph” shkruan se heqja qafe e Berluksonit nuk do i zgjidhë brenda natës problemet e Italisë, vecanërisht ato ekonomike.
“Por të paktën është fillimi. Italia nuk do të jetë e njëjtë pa Silvio Berluskonin. Por më në fund, ajo do të fillojë të rindërtojë reputacionin e saj të dërmuar në sytë e botës”, shkruan “Telegraph” e së dielës .
Në shkrimin “Bye-Bye Bunga”, “The Sunday Times” shkruan se “me një pasuri personale të vlerësuar në 4.8 miliardë stërlina, me aftësinë mbijetuese të një maceje dhe një perandori mediatike e cila mbulon prapësitë e tij, ai ishte mjeshtër i populizimit politik latin që rivalizoi madje edhe Benito Musolinin në popozitetin e tij.
“Megjithatë është herët të fshish Berluskonin ose trashëgiminë e tij tërësisht. Është e rëndësishme të kujtojmë se ai nuk u largua nga skena, nga elektorati. A do te rilindë tashmë miti se pushteti “ju vodh” Berluksonit?”, komenton “The Sunday Times”.
Top Channel
