Notat e vetmise
30/11/2009 18:55
55 vjeçe në ‘top formë’! Sekretet e vogla të Melania Trump 19/07 13:01
Emri i tij eshte Veledin Mehmeti, nje prej te moshuave qe prej 23 vjetesh banon ne Shtepine e te Moshuarve, ne Kavaje. Pervec zerave qe komunikojne me te, tingujt e fizarmonikes mbushin zbrazetiren e mendjes.
Prej 50 vjetesh, humbja e shikimit ben qe ajo, mendja, t`i dorezohet vetem imagjinates… apo perfytyrimit… dhe tingujve te gezuar.
Edhe pse artist ne mendje dhe ne shpirt, Veledini thote se i pelqen vetmia dhe kete e perjetojme nga afer. Ne nje salle, ku nuk ka njeri, ai improvizon nje nga pjeset e tij te preferuara…
Ia ka kushtuar ate dallendyshes. Thote se ate nuk e ka krijuar rastesisht, historia e pjeses kushtuar ketj shpendi ka nje nisje konkrete.
“Te dy i qajme hallet, nje dite me erdhi ne dhome nje dallendyshe dhe une e mbajta ne te dy duart, ajo fluturoi me pas dhe nga cicerimat e saj me lindi frymezimi”, shprehet Veledini.
Artisti 62 vjecar qe jeton ne erresire te plote, thote se krijimi i muzikes eshte nje proces. Ai tregon se e kupton momentin e frymezimit. Fillimisht e perfshin nje trishtim i pashpjegueshem, me pas mbyllet ne dhome dhe gjithe ky perjetim konvertohet ne tinguj qe sic shprehet ai, ia ngjyrosin jeten.
“Me pushton nje dridhje, ose moment frike, pastaj vijne tingujt qe gjithmone jane optimist, tinguj te gezuar”, thote ai.
Veledini i njeh notat dhe pentagramin, ne Shkollen e Kultures ne Tirane mesuesi i tij i ka mesuar se si me alfabetin “Braille” te lexoje partet, ose t`i deshifroje ato.
Nadirja eshte kujdestarja qe i perkushtohet atij cdo dite. Duke na folur per “te perditshmen e tij”, ajo na thote se i pelqen vetmia dhe tingujt e fizarmonikes se tij nuk e shqetesojne askend, perkundrazi i gjallerojne ambientet e saj.
“I bie fizarmonikes gjate dites, ne festa dhe gezime. Eshte gezimi i shtepise sepse eshte i vetmi ne kete ndertese qe i bie instrumentit”, thote Nadirja.
Keshtu ne behemi miq me te, per pak kohe, ai nuk i shpeton dot tundimit te fteses per ta nxjerre per here te pare pas shume vitesh nga muret e shtepise.
Edhe nje pershendetje e bukur per te gjithe banoret ketu, tingujt e fizarmonikes edhe pse ne kete hapesire te madhe, pushtojne zemrat e te moshuarve qe nuk ngurrojne te kercejne si ne nje dite feste.
Ai nuk shikon sa “hapesire te pafundme” ka perpara. E mban mend “detin” qe kur e ka pare per here te fundit, kur ishte 10 vjec. I pelqen zhurma e valeve dhe ne e leme te qete t`i shijoje ne kete dite te trazuar nentori.
Edhe per detin thote se ka krijuar dicka, “nga malet ne bregdet”. I pamundur per te shijuar ngjyrat e dites, i perfshire i teri nga instrumenti, ai rend drejt endrres se tij te vjeter, drejt “drites se shpirtit”.
Top Channel
