Koronavirusi, frikë për përhapjen në qendrat e emigrantëve

Infermieri pranoi të fliste me Zërin e Amerikës përmes telefonit në kushte anonimiteti dhe pa identifikuar objektin specifik të paraburgimit, sepse kishte frikë se mund të humbiste punën nga biseda me një gazetar. ICE këmbëngul se ekzistojnë arsye të vlefshme mjekësore për transportin e të ndaluarve. Infermieri thotë se ai ende nuk i kishte dëgjuar këto arsye. “Shqetësimi numër një që kam unë është se nuk po marrim shumë informacion se përse ICE vazhdon të lëvizë të arrestuarit në një numër të madh, nga një institucion në tjetrin, në mesin e një pandemie globale,” tha ai.

Nëse një përhapje do të godiste qendrën e paraburgimit, ku ai ishte caktuar, infermieri tha se “ne nuk jemi të pajisur për kujdes kritik këtu. Një pacient do të duhej të dërgohej në spital nëse do të kishte simptoma të rënda të frymëmarrjes dhe spitalet tashmë janë të mbingarkuara. ” Infermieri theksoi se shumica e 12 qendrave të paraburgimit në Luiziana janë në zona rurale larg spitaleve të mëdha. Luiziana është bërë një vatër e nxehtë kohët e fundit për rastet e COVID-19, për të cilët profesionistët e shëndetit dyshojnë se filluan të përhapen në rajon pas festimeve të mbushura me njerëz gjatë festës së karnevaleve në New Orleans, në fund të shkurtit.

Infermieri shqetësohet se ai dhe profesionistët e tjerë të mjekësisë që punojnë në ambientet e ICE, nuk do të kenë mundësi të luftojnë për të ndalur përhapjen e virusit, nëse agjensia vazhdon të lëvizë emigrantët nga qendra në qendër. “Nëse do të kemi 10 të paraburgosur që dalin pozitivë në një kapanon, dhe të gjithë kanë ardhur nga qendra të ndryshme të paraburgimit brenda dy javëve të fundit, si do ta gjurmojmë këtë?” shtron ai pyetjen.

Zëdhënësi i ICE, Bryan Cox i tha Zërit të Amerikës se “lëvizja e personave nga një strukturë në tjetrën është pjesë e menaxhimit të popullatës, dhe një arsye për ta bërë këtë mund të jetë konsolidimi i personave nën një grup mjekësor në një zonë dhe personat e përgjithshëm të popullatës në një tjetër”.

ICE: Po ndjekim udhëzimet
Në një deklaratë për Zërin e Amerikës muajin e kaluar, ICE tha se po ndiqte udhëzimet e vendosura nga Qendrat e Shteteve të Bashkuara për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) për të kontrolluar dhe izoluar çdo të ndaluar që tregon simptoma të COVID-19. Të arrestuarit po ndjehen gjithnjë e më shumë në panik në lidhje me ekspozimin e tyre ndaj virusit, ndërsa jetojnë nën kujdestarinë e ICE. Greva urie dhe protesta të tjera po zhvillohen në qendrat e paraburgimit në të gjithë vendin, dhe të arrestuarit në qendrën e procedimit LaSalle në Jena, Luiziana, kohët e fundit u spërkatën me piper gjatë një konference informimi në këtë institucion.

Që nga e mërkura, kishte 32 raste të konfirmuara me COVID-19 midis të ndaluarve në mjediset e paraburgimit të ICE në të gjithë vendin. Deri më tani, 160 janë liruar për shkak të situatës së pandemisë, dhe të martën, Buzzfeed raportoi se agjensia kishte identifikuar 600 të arrestuar “të prekshëm” nga virusi, të cilët mund të lihen të lirë. Dy të arrestuar nga ICE në Luiziana kanë rezultuar pozitivë me COVID-19. Më 27 mars, Fredy Aldana dhe dhjetëra të burgosur të tjerë të ICE në Qendrën Penitenciare “Parish Jackson” në Jonesboro, Luiziana, filluan një grevë urie, duke kërkuar që të lirohen dhe të qëndrojnë me anëtarët e familjes ose sponsorët në Shtetet e Bashkuara.

Aldana dhe të tjerët thonë se janë të frikësuar dhe nuk besojnë se do të marrin kujdes të mirë mjekësor nëse do t’iu duhet. “Ne nuk duam të vdesim këtu brenda. Nëse vdesim, duam të vdesim me familjet tona,” tha Aldana në një intervistë telefonike me Zërin e Amerikës.

Vektorët e përhapjes së virusit
Grevistët e urisë shqetësohen se, megjithë protokollet e fundit për oficerët që të bëjnë një kontroll të temperaturës përpara se të hyjnë në institucion, stafi që hyn dhe del mund të shërbejnë si vektorë për përhapjen e virusit. Aldana tha se ai dhe të arrestuarit e tjerë kanë qasje të kufizuar tek sapuni dhe dezinfektantët e duarve. 22-vjeçari nga Hondurasi beson se pavarësisht se është i ri, ai dhe shumë të tjerë në paraburgim kanë sistem imunitar të kompromentuar.

“Kam marrë kaq shumë ftohje dhe viroza vitin e fundit,” tha ai, i cili mendon se kjo është për shkak të një diete të dobët dhe fjetja afër 70 të arrestuarve të tjerë në konviktin e tij. Jatwinger Singh, një azilkërkues 29-vjeçar, i cili thotë se po i largohet persekutimit fetar në Indi, është gjithashtu në qendrën e paraburgimit në Jonesboro, ku thotë se nuk ka ngrënë për gati dy javë. Në një telefonatë nga objekti, Singh i tha Zërit të Amerikës se ishte i gatshëm të vazhdojë grevën derisa të dëgjohen ai dhe shtatë sulmuesit e mbetur.

Ai tha se kanë frikë për jetën e tyre sepse oficerët korrektues nuk mbajnë maska, ose doreza, pavarësisht se lëvizin brenda dhe jashtë objektit çdo ditë, dhe ata dëshirojnë që stafi i objektit të marrë më shumë masa paraprake. “Kërkesa jonë e parë është thjesht të shpëtojmë jetën tonë. Nëse ata nuk arrijnë të na shpëtojnë jetën, atëherë ju lutemi na lironi sepse ne kemi familjet tona këtu, “tha Singh.

Aldana tha se një i arrestuar me ethe dhe dhimbje koke në konviktin e tij ishte larguar kohët e fundit dhe zona e shtratit të tij ishte pastruar, por askush tjetër nuk u karantinua dhe ai kurrë nuk mësoi nëse i arrestuari ishte testuar për COVID-19. Infermierja që punon në qendrën e paraburgimit në Luiziana tha se ai ka parë pacientë me ethe dhe dhembje trupi që rezultuan negativë për gripin dhe infeksion bakterial, por askush në qendrën e tij nuk është testuar për koronavirus. Ai tha se është i irrituar sepse ICE nuk ka komunikuar një plan se si do t’i mbrojë punonjësit nëse ka një shpërthim të virusit.

“Unë kam një plan për veten time që të karantifikohem nga familja ime kur të mësoj se kam rënë në kontakt, por si duhet ta di nëse nuk po bëjmë teste? Është zhgënjyese sepse ne vërtet nuk kemi një zë, “tha ai. Më 18 mars, autoritetet amerikane të emigracionit njoftuan se ata do të ndalonin përkohësisht zbatimin e ligjeve të emigracionit në të gjithë Shtetet e Bashkuara, me përjashtim të përpjekjeve për të dëbuar shtetas të huaj që kanë kryer krime ose përbëjnë një kërcënim për publikun. Kjo do të thotë se ka më pak arrestime dhe rrjedhimisht më pak njerëz të rinj futen në sistemin e paraburgimit. Zoti Cox, zëdhënësi i ICE, raportoi se që nga 28 marsi, ICE kishte 35.671 persona në paraburgim, krahasuar me mesataren ditore të vitit 2019, prej 50.165.

Ndërkohë, Qendra Jugore Ligjore për Varfërinë (SPLC) dhe Unioni Amerikan për Liritë Civile kanë paraqitur një mocion urgjent të përbashkët duke i kërkuar qeverisë “të kryejë menjëherë vlerësime për falje dhe rivlerësime për ata që tashmë janë refuzuar me kusht” në mënyrë që ata që kualifikohen të lirohen me kusht, tha Luz Lopez, avokate në SPLC. Ajo tha se janë veçanërisht të shqetësuar për emigrantët që “vuajnë nga sëmundje serioze”. Mocioni kundër ICE dhe Departamentit të Sigurisë së Brendshme u ngrit për herë të parë në maj të vitit 2019, në përgjigje të një rënieje të normës së aprovimit të lirimit prej 70 përqind në vitin 2016, në zero azilkërkues të liruar me kusht në vitin 2019.

Asnjë precedent penal
“Këta njerëz janë azilkërkues. Ata nuk kanë bërë asgjë të gabuar; 99 përqind nuk kanë të dhëna penale, “tha Lopez. Ashtu si shumë nga klientët e zonjës Lopez, Aldana dhe familja e tij kërkuan azil duke u futur në kufirin e SHBA. Ai u nda nga gruaja e tij shtatzënë dhe vajza 2-vjeçare dhe i është mohuar lirimi me kusht gjatë 14 muajve që ka qenë në paraburgim në “Jackson Parish”. Familja e tij po pret procesin e azilit, ndërsa jetojnë me të afërmit në Seattle.

Aldana hoqi dorë nga greva e urisë pas një jave, kur pa një grevist tjetër të humbasë ndjenjat në konviktin e tij dhe ai kishte frikë se vazhdimi i grevës do të rrezikonte më tej shëndetin e tij. “Unë kam familjen time për të menduar. Ende nuk kam takuar vajzën time, e cila është 8 muajsh, “tha ai./VOA

Top Channel