Pavarësisht jetës që bëjmë, askush nuk ka imunitet ndaj sëmundjeve të rënda.

Pikërisht ne keto momente na duhet nje asistence e specializuar per te lehtesuar sadopak dhimbjet.

Nermin Vokopola, se bashku me kolegen e saj Lilianen, kane mbi 20 vjet qe trajtojne te semure kronikë ne fazen terminale te jetes.

Edhe pse perballen çdo dite me pacientë ne faza te ndryshme, dy zonjat e kujdesit palativ e kane kuptuar rendesine ndihmes se fundit.

Sot Nermini ka ardhur ne shtepine e Ike Treses, e cila ka dy vite qe trajtohet si e diagnostikuar me kancer.

Ish-punonjesja e konvikteve ne Qytetetin Studenti eshte shume mirenjohese infermiereveqe i gjenden prane çdo moment, pa to gjithçka do te ishte shume e veshtire.

Nuk eshte aspak e lehte te trajtosh raste te tilla, por  infermieret mendojne se puna e tyre eshte me shume mision sesa profesion.

Kane hyre ne shume shtepi dhe kushedi ne sa te tjera do hyne. Shpesh here perballen me deshperimin e njerezve te cilet jo ne te gjitha rastet e kuptojne rendesine e trajtimit.

Mbeshtetja psikologjike e individit te semure, trajtimi mjekesor e deri tek ndihma per familjaret ne kapercimin e momenteve te veshtira, jane disa nga sherbimet e “grave te forta”.

Motoja e tyre eshte:”Pavaresisht diagnozes apo kohes se mbetur per te jetuar, çdo njeri duhet ndihmohet me dinjietet deri ne fund”.

Top Channel